Film değil, dizi ama, bence YAPRAK DÖKÜMÜ.

İnsanlığın bütün hallerini buluyorum o dizide. Dizideki babanın "bir düşe aşık" idealizmi (kimilerine göre inandığı gibi yaşamaya çalışmak, kimilerine göre boş yere yaşamla kavgalaşmak), komşuların gerçeğe bu kadar yakın tasviri, kahve sohbetleri, herkesin kendi inançları/veya inançsızlıkları doğrultusunda yaşama tutunma çabaları, yaşama aşkı. İlle de klasik anlamda aşkı ararsanız, bankacı ile komşunun kızı arasındaki de örnek gösterilebilir.

Her ne kadar dizinin kitabı katlettiği söylense de, yaşananların örgüsü anlamında kitabın orjinaline sadık kalmayan, ama vurgulamak istediği her temayı ustalıkla işleyen dizinin daha başarılı ve gerçeğe daha yakın olduğunu düşünüyorum.

Saygılarımla...