yorgun bu hayalimin,
biteceği bir nokta...
yıllar,yollar tüketir,
ne kadarda uzakta...
isterim zaman donsun,
gözlerimin üstüne,
bir tek hayalin konsun...
nasılda şiirimde
yaşayan tek nesnesin,
güneş doğar batarken,
silüetin esnesin,
sevgimin anısına...

çekip gittim uzağa,
ve tutuldum tuzağa...

nehir ve derelerin
denize aktığını,
gökteki yıldızların,
onlara baktığını
bana anlatmadılar!..

çocukca hayalini,
hep geçmişde kurduğum,
öfkelenip,kızdığım,
yerden yere vurduğum...
güneşlerin üstüne
gölgesi düşen kadın,
gecen her dakıkada,
kalbimi eşen kadın...
benim gibi çılgını,
hayatında gördün mü?
hiç kimseye sordun mu?
bekleyipde geçtiğim,
duraklarda durdun mu?
...............................
...............................

akdevrim.istanb