Malumunuz veçhile bir sözleşme icap ve kabulün bir araya gelmesiyle kurulur, genel kural olarak şekle tabi değildir ve bu bağlamda icap veya kabulün faksla iletildiği sözleşmeler de elbette geçerlidir.

Bu nedenle sorunuzda bahsettiğiniz "sözleşmenin geçerliliği"nden kastınızın aslında BK kapsamında böyle bir sözleşmenin "yazılı şeklin unsurlarına haiz olup olmadığı" olduğunu sanıyorum, yanılıyor muyum? Hal böyle ise aşağıdaki alıntı size ışık tutacaktır:

Alıntı: Bu konudaki ilk tartışmalar teleks ve faks iletişimlerinin yaygınlaşmaya başlaması ile hızlanmış ve teleks ve faks yoluyla gönderilen bir dökümanın “yazılılılık şekline” uygun olup olmadığı tartışma konusu olmuştur. Teleks açısından bu soruya daha kesin bir hayır yanıtı vermek kolaydır, zira teleks üzerinde “imza” atılması mümkün olmayıp, teleks daha çok şahıslar arası direkt telgraf vasfında bir teknolojidir.[1] Aslında telgraf açısından çeşitli Borçlar Hukuku sistemlerinde (ve bu bağlamda Türk Hukukunda da) yazılı şeklin unsurlarına haiz olduğu yolunda düzenleme ve görüşler vardır (BK.13/II). Ancak bu hükmün telekse kıyas yoluyla uygulanması pek güçtür zira telgraftan farklı olarak telekste metin objektif bir üçüncü kişinin (örneğin Posta İdaresi) muhafazası altında olmayıp, doğrudan doğruya icapçı tarafından gönderilmektedir. Teleks metni içinde “imza” unsurunun tamamlanması da mümkün olmadığından teleks metninin yazılı kabul edilmesi olası değildir.[2] Faks iletişimi açısından ise durum biraz daha bulanıklaşmaktadır, zira teorik olarak faks metni bir imza ihtiva etmektedir. Ancak faks metni altındaki imzanın geçerli bir imza olarak tesbiti ciddi bir sorundur, zira a) Faks teknolojisinin yapısı gereği bu imzanın orjinal metnin altında yer aldığından emin olmak imkansızdır (Örneğin bir başka metin altındaki imza fotokopi yoluyla gönderilmeden önce faks metni altına aktarılabilir) b) Faks teknolojisinde irade beyanının beyan sahibi gözüken kişi tarafından göndermiş olup olmadığını anlamak çoğu kez mümkün değildir. (Faks makinelerinde zaman zaman gönderici numarası belirmekteyse de, bu numara göndericinin gerçek numarası olmayıp, yine gönderici tarafından belirlenen bir numaradır, dolayısıyla faks makinesini programlamayı bilen bir kişinin herhangi bir kişinin adı ve numarası ile faks göndermesi mümkündür) c) Geleneksel bir yazılı metinden farklı olarak faks metni altındaki imzanın gerçekten göndericiye ait olup olmadığının bir uzman tarafından anlaşılması dahi çoğu kez mümkün olmayacaktır, zira bu araştırma faks/fotokopi metinlerde teknik olarak çok güçtür. Dolayısıyla faks yoluyla gönderilen bir metnin de yazılı kabul edilmesinin mümkün olmadığı kabul edilmelidir.[3] [1] Aynı görüşte NOMER A.e., s.40 [2] KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, A.e., s.236-237. Aksi yönde kabul edilebilecek bir Yargıtay kararı: “Bugünkü modern kominikasyon sistemi gereği ticari hayatta teleksin çok sık kullanılan bir yol olması ve taraflaca itiraza uğramaması halinde teleks yazışmalarının da delil niteliğinde kabul edilmesi gerekir. Teleks yazışmasının imzalı olması mümkün ve müteamel değildir”. Yarg.11.HD., 10.7.1986 T., E.1986/3605, K.1986/4337, Kay.KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, A.e., s.237 [3] Aynı görüş KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, A.e., s.239. Farklı görüşteki bir İngiliz Mahkemesi kararında Mahkeme “faks üzerindeki imzanın normal bir kağıt üzerindeki imzadan farklı olamayacağı, kişiyi tanımlayan bir işaret anlamına gelen imza için bazı metotları geçerli kabul ederkeni bazılarını etmemek için bir neden bulunmadığını” belirtmektedir. (Re a Debtor Davası 2021/1995, CHISSICK/KELMAN, A.e., s.83,dn.9). Ancak buradaki sorunun bu işaretin gerçekten atfedilen kişi tarafından yapılıp yapılmadığını tesbit etmekteki imkansızlık olduğu gözden kaçmamalıdır. Dolayısıyla bu örnekte kişinin imzayı kabulü varsa Mahkemenin vardığı sonuç doğru ise de (ki bu durumda zaten muhtemelen bir ihtilaf olmayacaktır), aksi durumda yani imza inkarı varsa bu iddianın doğruluğunun teknik olarak ispatının zorluğu karşısında Mahkemenin vardığı sonuç eleştiriye açıktır. (Elektronik Sözleşmeler :Kuruluş ve Geçerlilik Şartları, Sinan Öztürk, İÜSBE. Yüksek Lisans Tezi 2002)