Şiir, ne tumturaklı sözlerle dizilen bir gerdanlık,
ne bir antika kelimeler koleksiyonu,
ne de anlamın kaybolduğu dumanlı bir sistir.

Şiir, ne hece hece oynanan bir kelime oyunu,
ne de histerik, muhteris, nefsani bir histir.

Şiir, hikmettir,
ibrettir,
umuttur,
davettir.

Şiir, hem nefret,
hem merhamettir.
hem iman,
hem isyandır.

Şiir çekirdektir.
Ama ne ay çekirdeği,

ne de kabak çekirdeğidir.

Şiir, kayaları çatlatan bir Umut Filizinin

ESRARLI ÇEKİRDEĞİDİR.