Sn Ege

Hayat bir tiyatro mudur u konuşmuştuk bir başka forumda, hatırlarsınız..Nedense aklıma o geldi verdiğiniz tahsilat örneğinde..

Avukatlık bir şov mudur? Oyunun içinde oyun mudur? Tartışmalı.

Bence sizin göreviniz, karşı taraf vekiline gösterdiğiniz yol ile sona ermiştir. Bunu bile bile haciz yöntemini seçen meslektaşımız, eğer sizin önerinizi müvekkiliniz de biliyor ise, bence boş yere ve fazladan zaman kaybetmiştir. Ve müvekkiliniz de siz de bildiğiniz için, "iyi" "tuttuğunu koparan" ya da "beğenilen" avukat olma yönündeki çabası da tam tersi biçimde zihinlere yer etmiştir. (elbet karşı taraf vekilinin müvekkili hariç, aslan avukatı, nasıl da tuttuğunu koparmıştır, belki de çok zor bir tahsilat yapmıştır, hasmını(borçluyu) da rezil etmiştir le sevinsin bir zaman, önemsiz bir ayrıntı)

Bir şov tamamlanmıştır, ama hangi bellekte nasıl anılacağını kestirmek güç..

Mesleğimiz bir gösteriye dönüşebiliyor zaman zaman.. Bunu bazen biz isteyerek yapıyoruz, bazen farkına bile varmadan. Çünkü inkar edemeyiz ki, insanlar güce saygı duyuyor, güç sağduyuyla birleşiyor ve sonuçta başarıya da götürüyor ise ve hukuksal zemin içinde de kalıyor ise kimse için sorun yok.

Her arzın bir talebi vardır. Ya da her talebin bir arzı.

Kim neyi seçip alacağına kendisi karar versin. Nasıl olsa herkes başını yastığına koyduğunda, başbaşa kalacağı kendinden başkası olamayacak. Kendine katlanmak zorunda kalmama, ya da kolay katlanabilme en önemli kıstastır diye düşünüyorum..