Daha önce de olmuştu, Ecrin de öyle yaptı,,, sokak aralığına girdiğimde bebek arabasını bırakıp, koştu geldi, bacaklarıma sarıldı,,, bayılıyorum şu çocukların saf ve içten hallerine,,, yabancı bilmemelerine,,, belki o yüzden korunmaya muhtaçlar,,, çünkü her içten davranış, suistimale kapı aralamak gibi algılanıyor ya,,, uzak dursun onlar benden, insanlıktan ve özellikle çocuklardan!

Karayaçalan günlerin kaygısında o küçük aralıktan sızan bir ışık gibiydi Ecrin’in bakışları,,, onları alıp yürüdüm,,, dalında sallanan portakalın, yaşlı bir duvar dibinde güneşebakan kimsesiz sardunyanın, çınar ağacına lâl çiçekleriyle dellenmiş begonvilin, ağlarını sanki kendiymiş gibi onaran Ordulu Mustafa kaptanın, mavi yüzlü sütçü Gülsüm ananın selamını aldım,,, güneşli Ege kıyılarından koşup karla buluştum sonunda,,, yılın sonunda yani…

Her fotoğrafını çektiğimde koşarak yanıma gelen, hani hani diye resmine bakmak isteyen Ecrin’e gönderiyorum en iyi dileklerimi,,, barışa koştursun artık günler diye,,, belki umut ondadır.