avukatların hukukçu oldukları fikrine nereden kapılıyoruz? insan kendisinde olmayanı başkasına verebilir mi?

hiçbir mesleki formasyonu ve alan bilgisi olmadığı halde, sırf bir konuda yarım yamalak da olsa birtakım bilgilere sahip olmak bir avukata öğretme hakkı verir mi? üstelik bunun sırf maddi bazı sıkıntıları atlatmak için yapılması fikri abesle iştigalden başka bir şey değildir. bunu milli savunma dersiyle karşılaştırmak ise bir başka abestir.

öğretmenlik son derece kutsal bir meslektir. özellikle de ilkokul öğretmenliği. geri kalanlar -üniversite hocalığı da dahil- olmasa da olur.

müfredattaki hukuk dersinin içeriğini bilmiyorum. fakat hukukun dersle öğretilebilecek bir şey olduğunu zannetmiyorum. hukuk yaşayan bir varlıktır. eğer o hayatınızda genel bir mantık olarak yoksa okulda zaten öğretilemez. okullarda hukuka saygılı bireyler yetiştirilmek isteniyorsa bu tek bir hukuk dersiyle değil fakat tüm derslere yedirilmiş bir hukuk anlayışının çocuklarımıza kavratılmasıyla olur.

yoksa şık işaretlemekten öteye geçemeyiz. ülkenin onyıllardır içinde bulunduğu kaosun bir müsebbibinin de, yarısı hukuk mezunu vekillerimiz olduğunu ve sorun çözmede ne kadar beceriksiz olduklarını gördüğümüzü de ekleyelim.