Sn.Sahinaydın,

'... daha somut sorunlar ve çözüm önerilerini konuşmamız gerekir' derken haklısınız. Forum yöneticimiz ne der, bilemiyorum ama, aslında başlığın dışına çıkılmış oluyor. Belki de bir sürü başka başlıklar açılmalı. Ama ben yine de kuralları çiğnemeksizin başlık çerçevesinde kendi deneyimlerimden alıntılarla konuya giriş yapabilirim sanırım. Sonra siz bunları hukuk eğitimine ve kendi deneyimlerinize göre açarsınız; somutlaşırlar. Gereksiz olanlar varsa, onları da atarsınız gider.

1. Teorinin pratiğe kadar indirgenmemesi
2. Olgu (vaka) üzerinden anlatımların yetersiz olması
3. Hipotetik tartışmalar yapılarak konuların anlaşılır kılınmaması
4. Derslerin gerçek hayattaki ağırlıklardan ayrık olarak, teorik kapsamlarının oranı çerçevesinde anlatılması
5. Gerçek hayattaki düşünce ve değerlendirme zincirinin derslere yeterince yansımaması

Her türlü eğitimimizde gözlenen ortak temel sorunlardır. Bunlardan bazıları için hiç kimseye ihtiyacınız yoktur aslında. Örneğin (3) ü kantinde, kendi aranızda yapabilirsiniz; veya gruplara ayrılıp, belli gün ve saatte, duruşmaya gidermişçesine hazırlanıp birbirinizle kıyasıya boğuşabilirsiniz. Bu size başta komik gelecektir. Zaten ilk birkaç sefer komik de olacaktır. Ama işi ciddiye alır ve devam ettirebilirseniz; her seferinde, bir öncekinden daha iyi hazırlandığınızı, referanslarınızı derlediğinizi, savlarınızı referanslarınıza dayalı olarak daha iyi bir mantıksal çerçeveye oturttuğunuzu farkedeceksiniz. Konu ne olursa olsun. Ben ve arkadaşlarım bunu ortaokuldan beri yaparız. Kimimiz mühendis, kimimiz finansçı, kimimiz tüccar, kimimiz hekim olmakla birlikte, hala biraraya gelip birbirimize danışır, konularımızı tartışırız. Farklı eğitim ve deneyim sonucu elde edilmiş farklı bakış açıları, her zaman büyük yarar sağlar. Ben şimdi burada da tartışmaya çalışıyorum mesela, sadece farklı eğitim ve deneyimlerden yararlanmak için. Sizler de farklı iller, okullar, aileler ve sosyo-ekonomik kesitlerden geliyorsunuz; bunun yararını görmemeniz olanaksız. Asla aynı sınıfta, aynı dersleri alıyoruz, birbirimize ne öğretebiliriz demeyin. Sınavlara bile birlikte çalışın.

Kısmen (4) ile de başa çıkabilirsiniz. Bunun yolu, bir ağabeyden (mentor, coach, yol gösterici, meslek büyüğü) derslerin gerçek hayata yansıyan ağırlıklarını soruşturup, o derslere o oranda hazırlıklı katılarak, sorular yöneltmektir. Derslerin peşinden, dersin gerçek ağırlığıyla orantılı olarak ders dışı kaynakları inceleyebilir, o konuda daha fazla bilgi edinmeye çalışabilirsiniz. Bu tür bir yaklaşım, size (5) konusunda da avantaj sağlayabilir. Bir ders sonra, veya ders aralarında, veya bahçede, ya da hocaları bir yerlerde yakalayarak, sorularınızı yöneltmeniz mümkün olabilir. Tek sorun, soracaklarınızı mümkün olduğu kadar kısa ifade etmek ve cevapları da seçeneklere indirgemektir. Bunun için epey çalışmanız, hocayı iyi tanımanız ve konuyu iyi kavramış olmanız gerekir; yoksa sizi dinlemez veya işe yaramaz bir yanıt alırsınız. Sorunuzun cevabının da öyle en baba kitabın üçüncü sayfasında yer almaması gerekir. Ama yapılamaz değildir. Eğer bir arkadaş grubuyla çalışıyorsanız, bu konuda da şanslı olursunuz, çünkü sizin için anlaşılmaz görünen şey birileri için aşikar olabilir; veya tam tersi. Bunu gidip hocaya sorarsanız, biraz ayıp olur.

(1) ve (2) içinse hocaları ders içinde zorlamanız gerekir. Siz talep ettikçe, onların da bir sonraki derslerini daha fazla o doğrultuda hazırladıklarını göreceksiniz. Unutmayın ki onlar da sürekli öğrenmek üzere orada bulunuyorlar. (Bu tabii iyimser bir beklenti, ama idealde hiçbir hocanın bundan kaçınması için bir neden yok)

Bunlar size gerçek hayatta ne kadar yararlı olur, bilemem; ama en azından hocalardan maksimumu almanızı sağlar. Unutmamak gerek: hocaları dürtükleyen öğrenciler yoksa; alacakları zevk, duyacakları şevk, ve erişecekleri görevini yerine getirmiş olma duygusu o kadar zayıflar. Tersi ise sizin beklediğinize en yakın olabilecek durumdur. Hiç boş bir anfiye ders anlatan hoca gördünüz mü? Onların da hayattan bir beklentileri, becerileriyle orantılı takdir edilme istekleri, birilerini yetiştirmiş olmaktan doğan tatmine ihtiyaçları vardır. Onlar da insan. Bunu onlara ne kadar hissettirebilirseniz, size de o kadar vereceklerdir. (Dikkat edin, yanaklarınızdan öpmeye kalkışmasınlar!)

Derslere katılmaktan elde edeceğiniz de en çok bu kadar olabilir.

Başarılar dilerim,