[quote]
|
|
|
|
|
|
Yücel bey; alıntıladığınız karar Ticaret Mahkemesinde görülmüş. Yapı maliki tacir olduğu için, "tacirler arası hizmet sözleşmesinden kaynaklandığı ve Borçlar Kanunu'nun 125. maddesi (Türk Borçlar Kanunu'nun 146. maddesi) gereğince 10 yıllık zamanaşımına tabi olduğu" değerlendirmesi yapılmış olabilir mi?Yani tacir olmayan yapı malikine karşı açılan Asliye Hukuk'taki davalarda durum farklılaşır mı? Eser sözleşmesi/hizmet sözleşmesi-vekalet sözleşmesi olarak nitelemek adına.[/QU
|
|
 |
|
 |
|
23.HD.nin yayınladığım kararı ile sizin yayınladığınız 13.HD.si kararı arasında uyum var. Her iki kararda da zamanaşımı süresinin TBK. m. 146 (Eski BK.m.125)'deki 10 yıl olduğuna işaret edilmiştir. 146 m.nin ticari işlerle bir ilgisi bulunmamaktadır. Bu maddedeki 10 yıllık genel zamanaşımı süresi kanunda zamanaşımı konusunda açık hüküm bulunmayan hukuki ilişkilere uygulanan bir hükümdür. Daire o tarihte yalnız ticari nitelikli hizmet sözleşmelerinden kaynaklanan davalara baktığı için kararında davaya bakmaya görevli olduğunu vurgulamış olabilir.
Yapı denetim sözleşmelerini eser veya vekalet yada hizmet sözleşmesi olarak kabul eden yorumlar bulunmaktadır. Nitekim ben de 2007'deki cevabımda sözleşmeyi zamanaşımı yönünden hizmet sözleşmesi olarak benimsemiş idim. Burada Yargıtay'ın görüşünün geçerli olacağı açıktır.13HD.sin kararı ticari olmayan, 23.HD.sinin kararı da tacirler arası sözleşmelerdeki zamanaşımı süresine bence örnek teşkil etmektedir. Yargıtay bu sözleşmeleri eser ,vekalet, hizmet sözleşmesi olarak kabul etse idi, bu sözleşmelere ait kanundaki zamanaşımı sürelerini uygulardı. Her iki dairenin olaya TBK.nun 146.m.sini uygulamış olması ile , Yargıtay'ın yapı denetim sözleşmelerini zamanaşımı yönünden kanunda açık düzenlemesi bulunmayan sözleşmeler olarak değerlendirdiğini kabul etmeliyiz. Diye düşünüyorum.