Sayın Dikici,

Estağfurullah, Can Yücel'in şiirini, sizin şiirinizde esinlenme var diye eklemedim ki. Aksine, ikisi birbirini tamamlayan nitelikte, daha doğrusu, -kendi adıma-, ardışık oldukları bile düşünülebilir. Can Yücel bir sonraki adımına yakalanmış, yazık. Ben de benzer duyguları taşıyorum bu şehir için. Deniz deseniz , var, kuşlar da var, hava da var, bu aza indirgenmiş isteklerle bakarsanız, tümü var. Can bey de muhtemelen sizin İstanbul'u terk etmek isteğiniz gereksinimlerle yola çıkmış, ancak sonuç sukut-u hayal olmuş. Her deniz, deniz değil, her hava hava değil, her balık lokantası, aradığınız taşraya özgü sevimliliklerle, sadelikle dolu, içtenlikli değil.

Bu noktada ikinci şiir, kendi adıma birinci şiirin arayışına yanıt olarak düşen, ikinci şiir. Belki de siz katılmazsınız. Herkes baktığı aynı olsa da aynı görmez, aynı yaşamaz. Becayişten kolayca vazgeçmeyin derim

Saygılarımla...