Neyse Suat'a yeterince sataştığımıza göre şimdi biraz da bırakmayı düşünen arkadaşlara bilgi ve cesaret verelim.

Babam da günde 1 paketi aşkın sigara içerdi. Sonuçta erkeklerin malum hastalığı prostat ortaya çıkınca "doktor devreye girdi" ve sigarayı bıraktı. O bant falan kullanmadı.

Aslında sorun kendini ikna etmede yatıyor. İnsan kendisini ikna edebilen tek mahlukattır sanıyorum. (İnsanın kendini ikna yeteneğini duyduğumda kabullendim ama tek mahluk olduğu konusunda emin değilim. İyi bir zoologa ihtiyaç var)

İnsanlar "karar verdim ve bıraktım" diyerek bırakabilirler. Bu biraz daha zor bir süreç. Ben kolayını seçtim. Bant kullanıyorum. Böylece istem krizleri hafiflediği için geçiştirmek daha kolay oluyor.

Net olarak bilmiyorum ama bant vb. kullanmadan bırakan insanların 15. gün vb. dönemlerde krizler yaşadığını duydum. Bunlar başkalarının anlatımları. Bu konudaki deneyimleri Nur aktaracak. Ben kendi deneyimimi aktarayım.

Bant kullanıyorum. Günde 3 paketten fazla sigara içtiğim için 30 luk bantla başladım. Önerilen her bandı bir ay kullanıp bir alta geçmek. Yani bir ay sonra 20 lik, sonra 10 luk, sonra da yok.

Bant kullanmak istemi tamamen ortadan kaldırmıyor. Vücudun nikotin ihtiyacını karşılayıp, yavaş yavaş azaltarak ihtiyacı ortadan kaldırmaya yardımcı oluyor.

Bant kullandığınızda sigara içme isteğiniz ortadan kalkmıyor.

Vucut istediği nikotini bir miktar aldığı için krizler daha hafif oluyor ya da kendimizi öyle kandırıyoruz. Ama bir destek olduğu kesin.

Kendinizle tartışırken "hadi nikotin bağımlısısın, nikotini alıyorsun, daha niye sigara istiyorsun?" demek biraz daha kolay oluyor galiba.

Sonuçta iki biçimde de bırakmak için insanın kendisini biraz zorlaması gerekiyor.

Bir kararı vermek ve uygulamak. Zor veya kolay olabilir. Ama hepsi bu.

Ben bantsız da bırakmayı denedim 1 ay boyunca içmedim. İçmeyebilrdim de ama vazgeçtim. İçmemekten vazgeçtim. Sorun burada. "İçmeyeceğim" diyebilmek.

Daha önce de ifade ettiğim gibi 6 ay bıraktıktan sonra tek tek içmek beni yeniden başlattı. Bırakan arkadaşların da bana bir şey olmaz mantığından var geçip en az bir yıl ağızlarına sigara koymamasını öneriyorum. (Aslında doktorun önerisi idi ondan çaldım. Ama aradan 10 yılı aşkın süre geçtiği ve yazılı olmadığı için legalleştiğini varsayarak kullandım.) (Sorumluluk doğarsa doktora, övgülere bana aittir.)

Bir arkadaşım sigarayı bıraktım demedi. Hep bu gün içmeyeceğim dedi. Hala karşılaştığımızda takılırım. Bıraktın mı sigarayı? Cevap: Hayır bırakmadım. Sadece içmiyorum.

Sonuçta içmemek konusunda bir karar verirseniz bunu başarabilirsiniz. Tamamen size bağlı. Gerekçeler çok açık:

Şu üçgünlük dünyada kendini üzmeye ne gerek var? Sigara içen öldü de içmeyen ölmedi mi

Kendime ve çevreye karşı bu kadar zarar var, neden içeyim? Kimse sigara tiryakisi olarak doğmuyor. Yaşamsal bir zorunluk değil.

Öbür mesajımda gene sigaraya övgüler düzeceğim.

Saygılarımla.