Mesleki dayanışma konusu ile ilgili olarak GREV de iken,aynı konu ile ilgili olarak, başıma gelen son derece , kötü bir olay nedeni ile çok ama çok üzgün olduğumu, bir anda elimden canımın çekildiğini,zaten güven duygusunu yeni kazanmaya çalışırken, çok yaralandığımı, 8 yıllık mücadelem sonucunda galiba pes etmekten başka çarem olmadığını itiraf ediyorum.

İlk defa canımın haksızlığa bu kadar yandığını, bu gün ilk defa yaşamak istemediğim duygusuna kapıldığımı itiraf ediyorum.

Yukarıdaki nedenlerden dolayı inanılmaz derece yoksunluk çekiyorum. Ama yararı olmayacağını bildiğim için sabretmeye çalışıyorum.

Bugünün çabuk geçmesi kadar şu an için istediğim hiç bir şey olmadığının farkına varmamla kendimi sigara konusunda bir kez daha sorgulamama neden olan olay ve şahısları asla affetmediğimi söylemek istiyorum.

Çok üzgünüm bu gün. Bunları ben mi yazıyorum anlamayacak kadar.