Ceza hukukunda "kanunsuz suç ve ceza olmaz" prensibi gereğince resmi olarak nikahın olmadığı bir durumda imam nikahlı eşi "eş" kabul etmek mümkün değildir. Kanunda açıkça "eş" yazmaktadır. Kanun koyucu istese zaten "birlikte yaşadığı kişi" tabirini kullanırdı. Nitekim yeri geldiğinde "evlilik son bulmuş olsa bile" şeklinde ibareler kullanılmaktadır.
Ceza hukukunda şekilcilik ön plandadır. Kıyas ve açık hüküm karşısında yorum mümkün değildir.