Üniversite son sınıfta okurken(2002 yılı idi) ;okulun uzama ihtimali nedeniyle nevrozlu bir kişilik yapısına kavuşmuşken , her zaman okuduğum bir şairin onlarca kez okuduğum bir şiiri anlatıverir her şeyi.
Düşünün ki bu tespiti yoğun tempoda medeni usul hukuku çalışırken verdiğim bir mola da yapıyorum.Elimde Ataol Behramoğlu'nun onlarca kez okuduğum şiir kitabı.Meğer kendisi hukuk terkmiş.

sonbahar ezgisi

caddeden liseli kızlar geçiyordu
medeni hukuku usulca kapattım
imtihanmış, paraymış, etiketmiş
inadına bir sigara yaktım
örneğin dedim şu dünya
bir boşlukta döner de döner
şu yağmur,
şu hınzır eylül yağmuru
adamı büsbütün deli eder
peki insanlar
hangi akla hizmet eder?
düşünüp düşünüp içlendim
saniyeler, dakikalar, saatler derken
günler su gibi akıyor kardeşim
bir yanda ders kitapları
bir yanda kalbim
şaşırdım kaldım.

Ataol Behramoğlu