Gel misafirim ol yüreğimde,

salaş bir kır kahvesinde ,
esen deli dolu rüzgar savurdukça saçlarımı,
içtiğimiz çayın dumanına karışsın,
nefesimizin buharı,
semaveri oturtalım şöyle tam ortaya,
masayı donatalım,
demliklerde sevgiyi dolduralım,
sıcaktan çatlayan bardaklara,
varsın geçsin saatler yıldırım hızı ile...

Çam ağaçlarının yere serilen sapsarı yaprakları,
dolansın ayaklarımıza,
terkedilmiş gibi ıssız kalan bu sahil kasabasında,
el ele yürüyelim defalarca, sahil boyunda,
varsın ıslansın ayaklarımız ,
ne çıkar?

BİR KERECİK DE OLSA,
YAŞAYALIM HAYATIMIZI
BÖYLE ULU ORTA!

İlk defa,
ilk defa,
ilk defa!

Gel misafirim ol yüreğimde,
balıkçı teknelerinin,
mazot kokularına karışsın,
esen rüzgarın iyotlu yeli,
sen tut yeter ki
elimi,
hiçbir şeyden etkilenmeyeceğim güzelim,
yeter ki kırma ,bu haftasonu beni...
2 aralık 2006/14.17/ct.


Nilgün Çakıcı

_________________