Selam sana Bursa'dan...
Ben sabahın bu alaca karanlığında,
hani o koyu lacivert harelerin,sarı ve maviyle koyun koyuna seviştiği bulutlarda,
üşürken ve de bu muhteşem manzaranın karşısında,
esiri olurum bu muntazam doğanın,
dilediğin kadar sakla aydınlıkları,
dilediğin kadar doğur güneşin ışıltılarını,
ben nil nehrinin ıssız karanlıklarında,
yalnızlığın hüznü ve telaşıyla,
yok olurum hala dizelerin kapısında,
elimde karanfiller,
hani öylesine çok severdin ya bembeyaz
rengini karanfillerin,
güvercin kanatlar kadar temiz ,
sedef inciler kadar nadide
hislerle geldim işte kapına,
dostça,
barış yüklüydü mısralarımda çığlıklar
geldim işte,
gökyüzü alabora,
ne gece ,ne de sabah,
ikisinin en ortasında,
buz gibi bir Bursa sabahından sana ey dost,
binlerce merhaba
binlerce merhaba
binlerce merhaba,
selam olsun sana...
Gökyüzünde gecenin matemi var sanki,
çiğ taneleri düşmüş güllerin kanatlarına,
çam kokuları odamda,
Uludağ kadar ulu,
Mudanya kadar derin,
ezgilerle yazmaktayım sana, günün bu alaca karanlığında,
vakit ne gece ne sabah,
güneş kınını kuşanmada,
zorlu bir savaşın hazırlıklarında...

Dilediğince uyu sen, sıcacık yatağında,
ben alaca karanlıklardayım ,
bak ben uyanıkım şu anda,
sense derin mi derin uykularda...