Alıntı: Borçlar Kanunu.m.158/2 Akdin muayyen zamanda veya meşrut mahalde icra edilmemesi halinde tediye olunmak üzere cezai şart kabul edilmiş ise, alacaklı hem akdin icrasını hem meşrut cezanın tediyesini talep edebilir. Meğer ki alacaklı bu hakkından sarahaten feragat etmiş veya kayıt dermeyan etmeksizin edayı kabul eylemiş olsun.

Sayın Doğanel'in sunduğu kararda geçen;

Alıntı: para borçlarının ödenmesine ilişkin sözleşmelerde de ceza koşulu kararlaştırılabilir. Dahası para borcunun ödenmemesi veya eksik veya geç ödenmesi halleri için ceza koşulu yanında ayrıca temerrüt faizi ödenmesi de öngörülebilir. Bu nitelikte bir sözleşmenin yapılmasına engel bir hüküm de yasalarımızda bulunmamaktadır

ile birlikte düşündüğümüzde, bana mümkün görünüyor.

Konuyu etik olmamakla suçlayan meslektaşlarıma katılmıyorum. Soru sahibi kanunu dolanmanın yolunu aramıyor, açık açık olayı aktarıyor. Ben de düştüğüm tereddüt nedeniyle yanıtlıyorum. Gayriyasal bir isteğe , kanun boşluğu aramıyoruz. Kanunun şimdiye dek anılan maddeyi borç sözleşmelerinden ziyade başka akit türlerinde uygulamış ve sair içtihatlara konu edilmiş olması, Can beyin eklediği kararda geçen "para borcu için cezai şart kararlaştırılmasına engel yoktur" içeriğindeki kararı görünce acabalarımı da azaltıyor.

Bence burada asıl tartışılması gereken, sözleşmedeki "teminat" ibaresi. Diğer açıdan ifade etmek gerekirse, ikinci senedin ceza koşulu olarak kabul görmesi için, mutlaka sözleşme metninde "cezai şart" ibaresinin geçmesinin gerekip,gerekmeyeceği.


Saygılarımla...