Merhaba muhterem emektar ve emekli müdürümüz Kerim Bey. Alakanıza evvelen teşekkürlerimi arz ederim.
Ben henüz bir buçuk yıllık avukatım ve yaşım da yirmi altı. Bu işi ben de amatör olarak ele aldım. Ama tiyatro ve daha ötesi görsellik, verilmek istenen mesajların muhataplar zihninde en kavi bir şekilde yer etmesinde kullanılması gereken en tercihe şayan bir yöntem olduğunun farkında olacak kadar da insan psikolojisinden anlamaktayım. Meselenin habbesi, nazar-ı dikkatleri celbetmektir ki, bu meyanda hedefim çok büyüktür. Tüm sosyoloji ve bilhassa hukuk otoritelerini "farkındalık"a çekmek gaye-i evvelimdir. (adalet bakanlığı, barolar, noterler, hakimler ve savcılar Y.K., Başta hukuk fakülteleri olmak üzere Üniversitelerin sosyal bilimler üniteleri v.s.)
Bu minval üzre düşündüğümüzde, bizim en çok ihtiyacımız olan, adliyelerde dönen dolapların, hukuk sisteminin ve hukukun farkında olan oyunculardır. Yaşanmışcasına oynamak ve o hukuki ızdırabı yansıtmak, izleyenlerin o kokuşmuş atmosferi teneffüs etmesini sağlamak... Bana bu konuda yardımcı olabilirseniz çok şeyin üstesinden gelebileceğimize inanıyorum.
Lakin henüz senaryoyu tamamlamış değilim. Uğraşıyorum; da iş yoğunluğu gibi sebepler de zorlamakta beni. Anladım ki, çalışmak, koşuşturmak gibi hayatın gerçekleri, idealize edilmiş şeylerin tahakkukunu zorlaştırmakta.
Sizin bu yaklaşımınızı mahfuz bir hak olarak uhdemde tutuyorum.. ta ki senaryoyu bitirdiğimde size rücu etmek üzre...

Baki muhabbet dileği ile... esen kalın...