Alıntı: Yazan Ezgi E. bu durumu "nankörlük" olarak adlandıran tecrübeli meslektaşlarımı anlayamıyorum maalesef, nankörlük TDK'da iyilik bilmez kimse olarak tanımlanmıştır, işçi avukatları işe almak bir lütuf mudur? elbette sayıları çok az olan ve yanında çalıştırdığı meslektaşına meslektaşı gibi davranan, emeğinin karşılığını veren ona tecrübelerini aktaranları ayrıksı tutuyorum; ama bir işçi avukatın ortalama ne kadar maaş aldığını ve iş yükünü hepimiz biliyoruz ve yazdığı dilekçeyi de silmesi gayet etiktir.

Bir an için işveren avukatın hakkaniyetli olmadığını düşünelim (ki öyle olmadığını meslektaşım yazmış, buna rağmen bu ihtimali yazmak çok ayıp ya o ayrı bir konu) hukukçu kendisine yapılan hukuksuzluğun, karşılığı olarak dilekçelerini silmesi mi gerekiyordu?

Bu konuya etik diyenlerin tek dayanağı işveren avukatın zalim olma ihtimalinden başka birşey değil...