Beni rahatsız eden şu: Kadınlar farkında olmadan kendilerini "erkeklere göre" ifade etme yoluna gidiyorlar. Doğalmış gibi. Ama değil. "Erkeklere göre daha az sayıda".. "Erkeklerin düzeyinde".. "Bizsiz hayatın tadı"... Burada hayatın öznesi erkek, kadın da bu özne için hayatı tatlandıran bir çeşni kılınmış olmuyor mu..

Jeanette Winterson adlı bir yazarın "Vişnenin Cinsiyeti" adlı bir kitabı var. Vişnenin kaderini paylaşıyor kadınlar da.. Vişnenin kendine özgü bir tanımı yapılmaz hiç. "Kiraza göre daha koyu renkli", "kirazdan daha ekşi".. bir meyve olarak anılır-anlatılır..

Önce kadınların, önce kendilerinin "özne" olduklarını içselleştirmeleri gerek sanırım.. Acilen..