Alıntı: Bu "değerlilik isnadı", bekletenin kendi kıymet-i harbiyesinden ya da kendine hükmettiği kıymetten ziyade; beklemeye meyledenin, bekletene biçtiği bir rol değil midir?

Değildir. Bekleten bekletiyorsa, bekleneceğine olan (yerli veya yersiz) inanç tamlığından bunu yapar. Bu inanç tamlığının nedensel tanımı da her şey olabilir. Veya belki beklenmek dahi istemiyordur.

Alıntı: Bekleyen, bekletenin zamanı durdurabileceğine inanmaz. Bekleyenin sanrısına göre zamanı durdurabilecek olan kendindeki bekleme gücüdür.

Doğru. Bu olsa olsa bir "sanrı" dır. Bekleyen bekletenin (veya kendinin) zamanı durdurabileceğini sanmasa, bekler mi? Beklediği geldiğinde (gelirse), bulduğu eski bekleyen mi olacaktır veya bekleten geldiğinde, bekleyenin beklediği aynı insan mı olacaktır?

Zaman herkesten üstündür. Zamana yenilmeyecek ölümsüz var mı?

Alıntı: Beklemeye dair sonsöz iki üstattan ve seçim ise sizin! BEKLİYORUM Bekliyorum Öyle bir havada gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın! ORHAN VELİ ve BEKLENEN ne hasta bekler sabahı ne taze ölüyü mezar ne de şeytan bir günahı seni beklediğim kadar geçti istemem gelmeni yokluğunda buldum seni bırak vehmimde gölgeni gelme artık neye yarar NECİP FAZIL KISAKÜREK

Dönüp bir de yaşamlarına bakmalı. Kaç şair beklemiş ki, dizelerine bekleme babından itimad edebilelim?))) Söylenene değil, eylenene bakmalı.

Alıntı: Ps.İntihalci kimmmmmmm?

(Ps:Henüz araştıramadım. 34 yıllık esrar perdesini aralamaya devam )