Garanti sözleşmeleriyle kefalet arasında benzerlikler ve farklılıklar varsa da, Yargıtay'ın kredi kartlarından kaynaklanan ve banka aleyhine açılan davalarda görev konusunda bir ayırım yapmadığı garanti anlaşmalarında dahi görevli mahkemenin tüketici mahkemesi olduğunu kararlaştırdığı anlaşılmakta.

T.C.
YARGITAY
Onbirinci Hukuk Dairesi
Esas No
: 2003/7215
Karar No
: 2004/1671
Tarih
: 24.2.2004

ÖZET :
Kredi kartı üyelik sözleşmesine verilen garantörlüğe dayalı davaya bakma görevi 4077 sayılı Kanun'un 3, 10 ve 23/1. madde hükümleri karşısında tüketici mahkemesi'nin görevine girmektedir. Mahkemece, HUMK.nun 7 ve 193. maddesi hükümleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, esasa girilip hüküm tesisi doğru olmamıştır. DAVA :
Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 7.Ticaret mahkemesi'nce verilen 27.03.2003 tarih ve 2002/158 - 2003/156 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Muktedir Lale tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
KARAR :
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile dava dışı A. arasında yapılan kredi kartı üyelik sözleşmesinde 100.000.000.-TL limit ile garantör olmasına rağmen, haciz tehdidi altında 1.420.000.000.-TL ödemek sorunda kaldığını ileri sürerek, 1.320.000.000.-TL.nın temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dava dışı A. ile müvekkili arasında yapılan kredi kartı üyelik sözleşmesini garanti eden sıfatı ile imzaladığını, borcun tamamından sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara göre, davacının haciz baskısı altında borçlu olmadığı bir miktarı ödediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 1.063.931.250.-TL temerrüt faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, kredi kartı üyelik sözleşmesine verilen garantörlüğe dayalıdır. 4077 sayılı Kanun'un 3, 10 ve 23/1 nci maddesi hükümleri karşısında, bu davaya bakmak tüketici mahkemesi'nin görevine girmektedir.
O halde, mahkemece, HUMK.nun 7 ve 193 ncü maddesi hükümleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, esasa girilip hüküm tesisi doğru olmamıştır.
2-Yukarıdaki açıklanan bozma neden ve şekline göre, davalı vekilinin ( esasa ilişkin )diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ :
Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenle diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi