Asıl hüner, 24 saati iyi değerlendirmekte. Hepimizin yakındığı ve sık sarfettiğimiz bir söz var: "Hiç bir şeye yetişemiyorum." Bu aslında çok doğru bir yakınma değil doğrusu. Zengince planlanmış bir 24 saatin, çalışmaya da, aileye de, dinlenmeye de, hatta hobilere de yetişebileceğini söylemek mümkün (Büyük şehirlerde 24 saatin 4-5 saatini yollarda yitiren meslektaşlarımı tenzih ederim)

Neyi ne zaman yapacağımızı bilmek, yalnız mesleğimiz değil, tüm meslekler için önemli.

Sayın Dikici'nin ilgili forumdaki yazısı üzerine, Sayın Alimoğlu'nun henüz okuyamadığım kitabında yazdığını belirttiği şu cümle aklıma geldi: "Newton başına elma düşünce yer çekimini keşfeder, bizim başımıza düştüğünde "ya armut düşseydi" der, dahası güleriz, aramızdaki fark bu" demiş.

Ne avukatlığın, ne de bir başka mesleğin (mecazen lanetlenmiş) sürekli olumsuzluk yaşatan bir meslek olduğuna ilişkin bir görüşe katılmam olanaklı değil.

*

Ben "avukatım" nasıl tarif edilir? Uzun bir yazı olur. Bir başka sefere.

Saygılarımla...