ilkokula başlamadan önce, gökyüzünün çok yükseklerindeki o küçücük (görünen) uçaklara baktığımda soranlara, PİLOT olacağım derdim. İlkokul öğretmenim, resimlere bakıp anneme bu çocuk büyüyünce RESSAM olur derdi. Ortaokul'a gitme zamanım geldiğinde babam İMAM olmam için beni İHL'nin Ortaokul kısmına gönderdi. 3 yıl'dan sonra "ibadet görevini yerine getirirken, bu iş için neden para almam gerektiğinin cevabını bulamadığım için" ve babamın muhalefeti diğer aile üyeyerinin desteği ile Ticaret Lisesine kendimi zor attım. Tic.Lisesindeki Hukuk derslerinden çok büyük keyf aldığımdan HUKUKÇU olmayı istedim. Üniversite tercihlerimi benim yerime yapan komşumuzun oğlu, ilk tercihe beni yerleştirdi. Ama bu tercih hukuk fakültesi olmadığı için, Hukukçu olamadım. Babam seni üniversitede okutacak param yok, ayrıca senden bir b.... olmaz, deyince; kısa yoldan hayata atılmak için ASTSUBAY oldum. Zaten harp okulu öncesinde "uygun bölümlerde" okumadığım için PİLOT olamayacakmışım. Orduda Astsb'iken bu işin bana hiç uygun (Yıllarca mide ağrısı ile kıvrandım) olmadığını anlayıp tekrar sınavlara girip (bu kez tercihlerimi kendim yaptım ve sadece hukuk fakültelerini yazdım) Hukuk Fak.'ni kazandım ve bitirdim. Şimdi Av. Mesleğinin başlangıcındayım. Eğer okulda öğretilMEyenlerin de üstesinden gelebilirsem/öğrenebilirsem hayalimdeki işi zaten yapıyor olacağım. Okulda öğrenmediğim şeyler canımı çok sıktığında keşke bir AT ÇİFTLİĞİM olsaydı diyorum. NOT:Her akşam (çatı'da beslediğim ve birbirinden güzel) güvercinlerimi gökyüzüne bırakıyorum. Onlar çok kısa sürede yükseklere çıkıyor ve aşağıdan kuş gösterdiğimde şimşek hızıyla adeta bir savaş uçağı gibi dalışa geçiyorlar. Onları hayranlıkla seyrederken kendimi uçuyormuşum gibi hissediyorum. Uçma sevdamıda böylelikle telafi ediyorum. "Hayat biz başka planlar yaparken başımıza gelenlerdir" demiş bir rock grubunun üyesi. Hayattaki herşeyi kontrol edemeyiz, ama bizim de değiştirebileceğimiz şeyler var. Kendimiz, eşimiz, çoçuklarımız, komşularımız, müvekkillerimiz, meslekdaşlarımız, şehrimiz, ülkemiz ve etki alanımız içinde olan herşey için, yapabileceğimiz şeyler var. Umarım, gücümüzü ve zamanımızı bunlar için yoğunlaştırabiliriz. Belki küçük bir fark yaratmak için, belki küçük bir iz bırakmak için. (Pes be kardeşim, sana basit bir soru sorduk hayat hikayeni yazdın buraya)!!!!...