Tuhaff
Bu yazıyı ek yapan olmamış.Okunmamış ,anlaşılmamış yanıt vermeye değer bulunmamış olabilir.
Ciddilik gidince geriye insanlık kalıyor
Ya abarttım ama azımdan kaçıverdi işte...
Drama insanın kendi içine doğru bir yolculuk ,yıllar önce bende çok zevkle deneyimlemiştim.İnsan içine doğru çekiliyor elinde bir büyüteçle.Eh bir de meraklıysanız şaşkın şaşkın gezinirsiniz,hoş bir yolculuktur, sonu olmayan ya da bir ömrün sonlandırmaya yetmediği.
Bir şeyi anlamaya başlamak diğer şeyleride anlamaya hissetmeye başlamaktır yolculukta zaten bir yere varmayış ama varma eylemi içinde olmak değilmi?işte buna bayılıyorum.Artık daha istahlı yemek yemeyi ben anladım
.
Sevgiler
Nur Camgöz]Belkı çoğunuz Yaratıcı Drama' nın cocuklar ıcın yapılmakta olan bır etkınlık oldugunu dusunuyoruzdur. Nitekim ben de baslarda öyle dusunuyorudum. Ama şu anda Çağdaş Drama Derneği' nın duzenlemıs olduğu Hukukçular ıcın Yaratıcı Drama kursuna devam edıyorum. Belki 3 hafta falan oldu başlayalı ama size derslerin ne kadar güzel, eglencelı gectıgını ve bız cıddı avukatları nasıl degıstırdıgını anlatamam.Her seyden önce ınanılmaz bir sosyallik ve özgüven yaratıyor. Adlıyede dolasan o asık suratlı, avukat olduğu ıcın kendını cıddı kalıplara sokmuş ınsanların hepsı ders saati baslamasıyla bırlıkte kendılerını serbest bırakıyolar.
Yaratıcı drama dersı gormus cocuklara sorulan soruları ve cevapları ıceren bır anket okudum gecenlerde. Okuduğum en çarpıcı cevaplardan bazıları şöyle;"Artık annemi daha iyi anlayabiliyorum", "İnsanlar bana bakınca konuşmadan gözlerini okumayı öğrendim", "Her ortama rahatça girip çıkabiliyorum ve korkusuzca insanların gözlerinin içine bakabiliyorum", "Artık bütün arkadaşlarımın elini tutabiliyorum". İçlerinden bir tanesi şöyle bir yorum yapmış ama hala yazdığı şeyin dramayla bağlantısını kuramadım: "Artık daha iştahlı yemek yiyorum"
Yaratıcı dramanın iştahı açan bir yönü var mı bunu daha anlayamadım, ama böyle bir yonu varsa yakın zaman ıcınde ben de sıkayetlerımı dıle getırırım.
Kısacası inanılmaz keyıflı dakıkalar gecırıyoruz, herkes bırbırıyle kaynasıyor. Düşünün koca koca insanlar köşe kapmaca oynuyoruz
Kulagınıza garıp geldı degıl mı? Canlandırmalar yapıyoruz, herkes hayatından bir kesit sunuyor. Mesela uyum ve uyumsuzluğu canlandırmamız ıstenıyor ve herkes kafasından bır senaryo yapıp bunu canlandırıyo. Ama tabı bunu yaparken herkes yaşamından bir kare sunuyor, hayat tecrubelerini anlatıyor.
Özellıkle meslekdaşlarla iletişimi kuvvetlendirmesi acısından çok faydalı.
Ben ınanılmaz keyıf alıyorum, kesınlıkle tavsıye edıyorum....[/quote]