Hizmet akdi, işçi, işveren, ücret alacağı, tazminat kavramları çerçevesinde doğabilecek davalarda zamanaşımı üç başlık altında özetlenebilir:
a) İşçinin ücret alacakları (günlük, haftalık veya aylık ücretler, tatilde çalışma, fazla mesai ücretleri, toplu iş sözleşmelerinden doğan alacaklar gibi) bakımından işverene yöneltebileceği davalarda zamanaşımı,
b) İşçinin görevini yerine getirirken gösterdiği dikkatsizlik, acemilik, meslek kurallarına aykırılık gibi ihmali fiillerden; görevi kötüye kullanma, emniyeti suistimal gibi kasdi eylemlerden dolayı işverenin uğradığı zararlardan kaynaklanan davalarda zamanaşımı,
c) İşverenin işçi sağlığı, iş güvenliği kurallarının gerektirdiği tedbirleri almamasından dolayı işçinin maruz kaldığı (iş kazası, maluliyet, ölüm gibi) olaylardan dolayı işverene yöneltebileceği davalarda zamanaşımı.
Sayın Dikici’nin işaret ettiği üzre Borçlar Kanunu 126. maddesiyle, yukarıda a bendinde belirtilen talepler yönünden zamanaşımı süresini 5 yıl şeklinde kesin çözüme bağlamıştır. b ve c bentlerinde değinilen hallerde ise zamanaşımı süresinin ne olacağına dair mevzuatta bir hüküm yer almamakla kanaatimce konu tartışmalıdır. Bu hususta genel zamanaşımı kurallarına başvurmak suretiyle çözüm getirilmeye çalışılmaktadır.