Ana


Kadını yaratırken rahimle yaratmıştır
Bir durup bin düşünmek var bunun hikmetini,
Ananın ayağına Cenneti uzatmıştır
Yaşarken bilmek gerek ananın kıymetini...

Rahîm sıfatı ile onu techiz ederken
Yaratıklar arası kutsamıştır anayı,
Bir yavru ferahtayken,dardayken anam derken
Onunla öğrenmiştir ALLAH'A yalvarmayı.

Doğarken kopsa bile ona bağlayan tek bağ
Anadır bedenlerde dolaşan ilk temiz kan,
Karşılıksız sevgidir ananın ördüğü ağ
Gözle görünmese de anlar onu anlayan...

Anamdır kursağıma dolan temiz,helâl süt
Kötülükler çevremi sarsa kötü olamam,
Anamdır kulağımda çınlayan hep şu öğüt:
Bana bir şey olmasın...ağlarsa ağlar anam...

Dünyaya gelişimde ilk beşiğim,ilk uğrak
Onda tükenmez sevgi,onda koruganlık var,
Dünyadan dönüşümde TOPRAK ANAM son durak
Beni bağrına basan yosunlanmış bir mezar...

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. Bu şiirin hikayesi:

MERHUME ANNECİĞİMİN ŞAHSINDA YAŞAYAN YAŞAMAYAN
TÜM ANNELERE SAYGILARIMLA İTHAF...