Alıntı: Yazan Av. Engin EKİCİ Nasıl bir yanıt verdiğinizi, doğrusu merak ettim. Zaman zaman sosyal ilişkilerde sizin yapıcı olduğunuz ölçüde muhatabınız aksi tavır benimseyebiliyor çünkü.

Mahkemeler arasında bu şekilde ayrım yaparak saygı seviyemi belirleyecek kişilikte bir insan olmadığımı, her şey bir yana mesleğe ve meslektaşlarıma olan saygımdan dolayı bu şekilde davranmış olamayacağımı söyleyip, hak etmediğim bu sözü kabul etmediğimi belirttim. Ardından da "Sinirlenmenizi gerektirecek ne gibi bir harekette bulunduğumu merak ettim?" diye sordum. (Bu arada bir kimse size saldırıya geçtiğinde kendisine hareketinin nedenine ilişkin soru sorarak yaklaştığınızda çok etkili oluyor. En azından ben şimdiye kadar meslek ve özel hayatımda bunu tecrübe ettim. Gerçi kimisi de "sana hesap mı verecem!" şeklinde yaklaşabiliyor.) Hakimimiz de bana cevap vermedi, sustu mırmır bir şeyler söyledi. Duruşmaya geçtik, duruşma esnasında sanki az önce hiçbir şey olmamış gibi; hatta gereğinden fazla ilgili davrandı. Ben de zabtımı aldım, iyi çalışmalar diledim ve çıktım. Yalnız o günden sonra bu Hakim ile başkaca hiçbir problem yaşamadım. (Bu Hakimimiz fevriliği ile bilinen bir kimsedir, hatta fevriliği hakkında bir takım efsaneler bile dolanır etrafta.)

Alıntı: Yazan Av. Engin EKİCİ Emin misiniz?

Evet eminim. Çok genel olarak sabrım ve sakinliğim ile bilinirim zaten. Yalnız her sabırlı insan gibi ben de sinirlenince zıvanadan çıkıyorum. -İnsanız haliyle- Sadece şunu biliyorum ki ben o hale geldiğimde her şey çözümsüzleşiyor. İstediğim çözümsüzlük değil çözüm olduğu için buna uygun davranmayı yeğliyorum.

Çok değer verdiğim, öğretmenim dediğim bir meslektaşımdan duyduğum ve her zaman aklımda sakladığım bir söz vardır. Belki kendisi de şu anda bu yazdığımı okuyordur, sevgi ve saygılarımı sunuyorum zira bir kaç oda ötemde!
"Sabır insanın ekmeğidir ve insan onu yiyerek olgunlaşır."