Onun kayıp gittiğini haber aldığımda son zamanlarda kulaklarını fazlaca çınlattığımı hatırladım, hiç karşı karşıya gelmedik, tanışmadık ama her zaman bu gerekmiyor ki… Çağdaş Latin Amerika Şiir Antolojisi ile selamlamıştım ilk kez onu, sonra Alleben Deresi Öyküleri geldi… Yıllar önce Antep’e giderken kılavuzum olsun diye yanıma almış, kitaptaki öykülerin izini sürmeye çalışmıştım…

Alleben deresi , incecik narin bir dere, Antep’i ortasından kesip giden, ben gördüğümde yatağını betonlamışlar, etrafını şehir parkı yapmışlardı. Kale surlarının altında rastladığım antepfıstığı satıcısı güzel çingene kadını kitapta yerini almadıysa da onun kahramanlarından biriydi… Karagöz caddesinde eski pavyonları aradım, önünde kıravat satan adamı bir türlü göremedim ama hayal ettim, yeraltındaki Amerikan pazarında kaçak sigara satılmıyordu artık gerek kalmamıştı çünkü… çarşı içinde yüksek tavanlı Tahmis kahvesinde oturup onunla bir bardak çay içmeyi ne kadar çok isterdim ya da kalenin karşısındaki Kürt mahallesinde dolaşıp antepfıstığı çıtlatan kadınların avlularına kaçamak gözler atarak dolaşmayı…

En son düşlerle ilgili kendime sırdaş etmiştim onu, şimdilik bana kalsın.

Şair, şiir emekçisi, güzellikler dokuyan Ülkü Tamer güle güle!