Eski tarihli bir karar bulabildim ;

T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas: 1974/649
Karar: 1974/746
Tarih: 08.02.1974
ÖZET: 1 - Boşanma ile kendisine velâyet verilen ana veya baba öldüğünde çocuğun velâyeti doğrudan doğruya öbür tarafa geçmez. İstem üzerine veya kendiliğinden hâkim, velâyeti ya sağ kalana verir, yahut bulmazsa bir vâsi tâyini yoluna gider.
2 - Sağ kalana geçmemiş lan velâyetin kaldırılması söz konusu olamaz.
(743 sayılı MK. m. 149, 263, 274)
KARAR METNİ:
H.Ö. tarafından N.Ö. aleyhine açılan velayetin nez’i davasının yapılan muhakemesi sonunda, davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle evrak gereği görüşülüp düşünüldü:
Evlilik mevcut iken ana ve baba velayeti birlikte kullanırlar. Karı kocadan birinin ölmesi halinde, velayet sağ kalana ilişkin olur. MK. 263)
Boşanma ile kendisine velayet verilen ana veya baba öldüğü takdirde çocuğun velayeti doğrudan doğruya öbür tarafa geçmez. İstem üzerine veya re’sen hakim, duruma göre ya velayeti sağ kalan tarafa verir, yahut ona vermeyi uygun bulmaz. (MK. 149) bu takdirde ise, çocuk için vasi tayini gereklidir.
Olayda çocukların velayetleri boşanma hükümü ile babaları O.’a verilmiş iken sonradan O. ölmüş ve davalı anaları N.’da velayetin kendisine bırakılmasını istememiş, aksine tekrar evlendiği için çocuklarla ilgilenemeyeceğini hem cevap layihasında hem duruşmada açıklamıştır.
Az önce belirtildiği gibi, velayet esasen anadan olmadığı ve ölümle de otomatikman ona geçemeyeceği ve ayrı bir kararla velayet kendisine tevdi edilmemiş bulunduğu için nez’i söz konusu olamaz. Davanın reddi bu bakımdan sonucu itibariyle yasaya uygundur.
Çocukların babaları, analarına velayet verilmemiş ve verilmesini gerektiren şartlar da mevcut bulunmamış olmakla Sulh hakimi tarafından küçüklere vasi zorunluluğu doğmuştur. Mahkemenin bu yolda ihbarda bulunması yerindedir. O durumda temyiz itirazlarının reddiye kararın gösterilen nedenle ONANMASINA 08/02/1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.