Alıntı: Yazan ayyildiz Yazılan bütün yorumları okudum ve kendi açımdan güzel çıkarımlarım oldu. Hukuk birinci sınıf öğrencisiyim ve artık sıvanlar yakşalışıyor sanki hala elle tutulur gözle görülür bir şey yok aklımda gibime geliyor. Belki basit belki yersiz korkular ama özellikle ilk haftalar ''doğru mu yaptım hukuk yazarak acaba'' diye sordum durdum kendime. Halbuki çevremdeki çoğu insan bana bu mesleği yakıştırır "avukat hanım" diye hitap edilirdim Aynaya her baktığımda bende kendi içimde o ışığı görürdüm. Şimdi bir karamsarlık var bende o yazın içimdeki heyecan gitti sanki.. Dersleri kaçırmaya başladım aldığım notlarda bir tek Medeni Hukuk notlarını temize cekiyorum. Dinliyorum, soruyorum hatta sorulan sorulara cevap veren öğrencilerden biriyim ama sanki sınavda hiçbir şey yapamicam. Adliyeye gittim güler yüzlü bir bayan avukat bana "muhakkak yazın çalış tecrübe edin pratikte pekbir şey öğrenmiyorsun" dedi. Hevesim, ders çalışma isteğim gelir gibi oldu ama nafile sanki.. Ya ben gerçektende yanlış meslekteyim ya da hala oturmamış bir şeyler var aklımda içimde. Benzer sorunları sizlerde yaşadınız mı? Normal mi hala bu bocalama yoksa yanlış yolda mı ilerlemekteyim?

Benzer duygu ve düşünceleri paylaşıyoruz. 3.haftayı tamamladım, bahsettiğiniz birçok şey geçiyor aklımdan. Belki de üniversitedeki öğrenim hayatına alışamadığımız için böyle, ya da başka nedenler.
Ama eminim bunların temel sebebi insanın yeni olan şeylere karşı verdiği psikolojik tepkilerden. Gerekeni yapmak ve zamanı akışına bırakmak en iyi çözüm sanki.