Katar katar olmuş gelen turnalar
Şu halime, şu gönlüme bak benim
Şahin pençe vurdu, tüyüm ağarttı
Kanadıma bir ok vurdu berk benim

Gök yüzünde turnam bölüktür bölük
Ayrılık elinden ciğerim delik
Önü muhabbet de sonu ayrılık
Depreştirmen, eski yaram çok benim

Gittim gurbet ile geri gelinmez
Kim ölüp de kim kaldığı bilinmez
Ölsem gurbet ilde gözüm yumulmaz
Anam, atam, bir ağlarım yok benim

Karacoğlan der ki, bire erenler
Ben gidiyorum, mamur olsun örenler
Kavım, kardaş, konuştuğum yarenler
Söyündürüp çıracığım yok benim

Karacaoğlan