Stajerken duruşmaları izlemekten nefret ederdim. Önünde dosya yok, konu ne bilmezsin. Hakim bir şeyler söyler, katip hemen anlar yazar da yazar. Sen hiç birşey anlamazsın. Ancak şöyle ilk celse falan dek gelecek veya tanık falan dinlenecek de anca öyle haberin olur davanın içeriğinden. Ama avukat oldum olalı, avukatlar odasında değil duruşma salonunda bekliyorum duruşmamı. Bilgilendikçe , duruşma izlemek farklılaştı, çok şey öğrendim bu sayede.Heyecanımı biraz azaltsa da hala kalbim atar sıra bana geldiğinde.Bunların hepsi bize eklenerek büyümemizi sağlayan zorluklar.