Alıntı: Yazan Yrd. Doç. Dr. M. Onat ÖZTÜRK İş sözleşmesinin bildirim süresi verilerek sona erdirilmesinin gerektiği hallerde Kanun’daki kurguya göre (İK. Md. 17) sözleşmeyi işçi feshederken iki olasılık, işveren feshederken üç olasılık söz konusudur. İşçi, ya bildirim süresi verir ve bu süre boyunca iş yerinde çalışır, süre sonunda sözleşme sona erer, ya da süre vermez, işyerini derhal terk eder ve işverenin talebi halinde İhbar Tazminatı ödemek zorunda kalır. İşveren ise ya işçiye bildirim süresi verir, ya bu süreyi tanımaz ve işçi talep ederse İhbar Tazminatı ödemek sorunda kalır, ya da bildirim süresine ait ücreti işçiye “peşin vermek” suretiyle sözleşmeyi derhal sona erdirir. Peşin ödeme, ihbar tazminatı değildir. Burada ödenen tazminat değil ücrettir. Bu olanak işçiye tanınmamıştır. Bu sebeple işveren, bildirim süresi boyunca işçiye ihtiyacı varsa, sözleşmeyi fesheden işçiden gelen peşin ödeme yapma teklifini kabul etmeyebilir. Buna rağmen işçi çalışmayıp işi bırakırsa, ihbar tazminatı yanında işveren tarafından ispat edilmesi halinde, işi erken terk etmesi nedeniyle oluşacak zarardan işverene karşı sorumlu olacaktır. Yrd. Doç. Dr. M. Onat ÖZTÜRK, Karar* İncelemesi, Çalışma ve Toplum Dergisi 2009/4 syf 155 vd.

*İnceleme konusu karar: 9 HD 2007/41150 E. 2009/6661 K.

Alıntı: Yazan Kılıçoğlu&Şenocak Bu bağlamda belirmek gerekirse, peşin ödeme, sözleşmenin usulsüz feshinde ödenen ihbar tazminatı değildir. Çalışma olmadan hak kazanılan ücret olduğundan, tazminat niteliği yoktur. Dolayısıyla ücrete ilişkin 5 yıllık zaman aşımı, temlik, haciz ve takas yasağı gibi ücrete ilişkin kurallara tabidir. Dr. Mustafa Kılıçoğlu, Doç Dr. Kemal Şenocak İş Kanunu Şerhi, Ankara, 2008 Cilt 1.sh,311

Prof. Dr. Sarper Süzek de aynı görüşte.