Tüm medeni dünyanın tepkisini üstüme çekeceğini ve hangi sıfatlarla suçlanacağımı bile bile itiraf ediyorum:

Bence evlilik içi "tecavüz" istisnai haller dışında cezai değil, -gerekiyorsa- hukuki yaptırımlara tabi olmalıdır. Bu anlamda Ord. Prof. Dönmezer bazı yorumlarına katılıyorum.

Herkes "yanıtla" tuşuna koşmadan önce ilk aklıma gelen istisnai halleri de sayayım: (aklıma gelmeyenler ancak katılacaklarım olabilir)
* Şiddet kullanımı ve fiziksel zarar verme
* Mağdurda ağır manevi yıkıma yol açacak hem eşler arasında hem toplumda alışagelmişin dışında kabul edilen tarzda cinsel ilişkiye zorla girmek.
* Evliliğin kağıt üzerinde devam ediyor olsa bile fiilen bitmiş olması (ve örneğin eylemin "intikam" amaçlı işlenmesi)

Ancak bu unsurlar yoksa eşlerin girdikleri her ilişkiye Amerikan Hukukunun Tecavüz veya Cinsel taciz kriterlerini uygularsak vay halimize! Detaylara girmek istemiyorum ama herkesin tepki göstereceğini bildiğim için sanırım ilerde girmek zorunda kalacağım, onun da farkındayım..

Ayrıca not: Niçin herkes tecavüzü bir "erkek" eylemi kabul eder bilmiyorum, sanırım kanunun bence hatalı düzenlemesinin bunda bir rolü olabilir. Ancak mesajımı lütfen cinsiyet ayrımcılığı yapmadan okuyunuz, zira benim yorumum "eş" diyor, bazı arkadaşlarımızın okumayı istediği/beklediği gibi "erkek" demiyor.