mrb,
ben bu yıl okulu uzattım ama yıne de evde bos bos oturmayayım dıye bir büroya gittim(sene başında)..sudan çıkmış balık gibi uygulamayla ilgili hiç bir şey bilmiyorum,daha önce hiç hacze gitmemişim,dosyada ne olur ne olmaz dogru düzgün bilmiyorum..avukatım da saolsun pek bilgi vermeyi sevmezdi,işi verir git yap derdi..
bir gün elime dosyayı tutuşturdu hacze git,dedi,tutanaktan da örnek al...ben bi sevinç,ilk kez hacze gidiyorum diye güle oynaya gittim..
işimizi bitirdik,döndük,taksi durdu adliyenin önünde..memur da biraz ters anladı da benim 'çömez' oldugumu..tutanaktan örnek alacagımı söyledim,siz imzanızı atın sonra alırsınız benden örnegi dedi..ben de inip büroya geldim..
bizim avukat abla bir telaşlandı tutanagın fotokopisi yok diye bir büyüttü olayı,bu defa ben cok kötü hıssettım kendimi,cok fahiş bir hata yapmışım da büyük bir hak kaybına ugratmışım gibi davrandı..ben zaten cekine cekine gidiyorum o zamanlar adliyeye,hiç bir şey bilmiyorum.. o o kadar büyük tepki gösterince ben de cok büyük bir hata yapmışım gibi suclu hissettım kendımı..gunlerden de cumaydı üstelik,pazartesiye kadar vicdan azabı cektim,niye ısrar edip de almadım ki diye..
pazartesiyi zor ettim,sonradan acı bir şekilde ögrendim ki memur zaten onu dosyaya koyacak,biz de istediğimiz zaman örnegini alabilecektik..ama keşke avukatım bu kadar basit bir olay için bu kadar paniklemeseydi benim de gözümü o kadar korkutmasaydı,tutanagın dosyaya konulacagını,hata yapmadıgımı söyleseydi..şimdi anlatınca hatırladım ne kadar korktugumu..