Alıntı: Yazan Av. Mehmet Saim Dikici Estagfurullah, estagfurullah, kastımız o değildi. Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever, Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever. Anlaşılmaması normaldir. Anlaşılması ise fevkalade bir şey..

Bence de anlaşılmaması normal. İnsan zaman içinde normalliğin işaret ettiği anlamı göreceli olarak farklı algılıyor. Fevkalade telakki edileniyse, her dem, ütopik.

Belki de, normal addedilen sahiden normal, ütopya iddiasıyla karşılaştığınızsa anormaldir. Elde bir bildiğimiz, gen bencildir. Belki de insan egosu, açlığın dayattığı ölümle burun buruna gelen bir kaplanın egosundan bile dişlidir, kim bilir...

Değil mi ki bizler Nazım'la cananı sevdik, sonra söylediği demleri geçip, eylediği demlere geçtik, doğrusu eylediğini değil, söylediğini görmeyi tercih ederdik!

(İtiraf ediyorum )

Saygılarımla...