Hukuk her zaman mevzuatın sultasında boğulmamalıdır.Evet manevi tazminat için zararın doğması gerekir ama bu zarar neye göre saptanacak?Yargıtayın bu konuda bir takım kriterleri var ancak her hadisenin de kendine göre hususiyetleri var.Kanaatimce damacanadan sakız çıkması durumunda firmaya atfedilecek bir kusur nisbetinde tazminata hükmedilmemesi bu tarz hadiselerde firmaların,kurumların veya kişilerin dikkat ve özen yükümlülüğündeki sorumluluğunda zaaflarını artırır.Zaten yeni okuduğumuz haberde de damacanadan akrep çıkması bunu doğrular niteliktedir.Dolayısıyla yerel mahkemece verilen karar özelikle kamu sağlığını ihlal eden nitelikteki sorumsuzluk örneklerini artırır.Ayrıca manevi zararın da oluştuğu kanaatindeyim, zira tüketicilerin özellikle gıda ürünlerinde bu tarzda tehlike arz eden somut olaylar karşısında yaşadıkları güvensiziğin bir travma niteliğinde olduğunu düşünüyorum.