T.C YARGITAY
4.Hukuk Dairesi
Esas: 1976 / 2850
Karar: 1976 / 11209
Karar Tarihi: 22.12.1976

ÖZET: Azlin ulaştırılan irade dışındaki nedenlerle haklılığın ispatının benimsenmesi olanaksız olduğundan sözleşmenin yüklediği borç yerine getirilmelidir. Bu da sözleşmeye göre davacının gördüğü işe karşılık olan bölümüyle sonradan verilen karar uyarınca mahkemenin verdiği avukatlık ücretinden ibarettir. Çünkü davalı davacı avukatı azletmemiş olsa idi, avukat sözleşme uyarınca ne alabilecek idiyse alınacak ücret bunların toplamından ibarettir. Bundan davacının peşin aldığı ücret indirilmelidir(818 S. K. m. 396)

Dava: Davacı avukatı, müvekkilinin davalıda avukatlık parasından 14.775 lira alacağı olduğunu ileri sürerek bu paranın faiziyle birlikte alınmasını istemiştir.

Yapılan yargılama sonunda; dava belgelerle sabit olduğundan 3.340 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiğine ilişkindir.

Temyiz eden: Taraflar.

1 - Yanlar arasında yapılan 2.10.1971 günlü sözleşmede yazılı ücret kaydının tahrif edilmiş olduğu ileri sürülmekte ise de; burada usulün 298. maddesi hükmünce işlem yapılamaz. Adi Tıbbın incelemesi yalnız başlık kısmına ilişkindir. Oysa belgenin 10. maddesinde de mahkemenin Usulün 298. maddesinin 2. fıkrasına uygun biçimde kabulü üzerine belgede sahtelik yoktur. Bu bakımdan kararın esasına ilişkin davalı itirazları yersizdir.

2 - Yanlar arasında yapılan 2.10.1971 günlü sözleşmede yükümlenen iki iş bulunmaktadır. Bunlardan birisi ceza öteki hukuk davasıdır. Her ne kadar davacı aksini ileri sürmekte ise de işin alındığı 2.10.1971 den ceza davasının karara bağlandığı 8.11.1971'e kadar davacı avukat yükümlendiği ceza davasına hiç girmemiş ve davada hiç bir hizmeti geçmemiştir. O halde yapılan işin ücreti yükümlenilenin bir bölümüdür. Bu nedenle mahkemenin davalının yükümlendiği ödenecek ücret tutarı konusunda yükümlenen işe göre yarı yarıya yani 4.500 liraya hükmetmesi doğrudur.

3 - Arada kararlaştırılan paranın bir bölümü ceza davasına ayrılmış ve hizmet yapılmamış olduğuna göre mahkemenin kararlaştırılan ücret için takdiri doğrudur. Azil için gönderilen belgede azlin nedeni gösterilmiş değildir. O halde vekalet ilişkisini bozar ise de ulaştırılırken açıklanmayan neden, sonradan o irade aşılarak gösterilmeyen neden delillenemez.

Çünkü bu yön ulaşan iradenin dışında kalmaktadır. Bu nedenle azlin ulaştırılan irade dışındaki nedenlerle haklılığın ispatının benimsenmesi olanaksız olduğundan sözleşmenin yüklediği borç yerine getirilmelidir. Bu da sözleşmeye göre davacının gördüğü işe karşılık olan bölümüyle sonradan verilen karar uyarınca mahkemenin verdiği avukatlık ücretinden ibarettir. Çünkü davalı davacı avukatı azletmemiş olsa idi, avukat sözleşme uyarınca ne alabilecek idiyse alınacak ücret bunların toplamından ibarettir. Bundan davacının peşin aldığı ücret indirilmelidir. Sözleşme açıkça yapılan işin ücretini ve şayet azil gerçekleşmiş olsaydı mahkemenin vekil lehine hükmedeceği ücretin bütününden ibarettir. Bu ücretten davacının peşin aldıkları hariç herhangi bir tutar indirilemez. Ayrıca mahkemenin hukuk davası sonunda davalı müvekkilin hasmına ödediği ücretin bu tutardan indirilmesinin ne bir yasal dayanağı, ne de hukuksal esası vardır. Çünkü gerek usulü, gerekse 1136 sayılı Yasaya göre avukatın hakkın işin karşılığı olan ücretle sözleşmeye göre mahkemenin hükmedeceği ücretten ibarettir. Bu ücretlerden vekilin baktığı davanın müvekkil aleyhine red edilen bölümü için davalı müvekkil aleyhine takdir edilen ücret bir ilke olarak ve sözleşmede aksi koşullanmadıkça indirilemez. Bu nedenle mahkemenin müvekkil aleyhine önceki davada takdir edilen ve davanın red edilen bölümüne ilişkin olan 2.500 lirayı indirmemiş olmasının bir gereği yoktur.

O halde karar yalnız bu bakımdan davacı yararına bozulmalıdır.

Sonuç: Temyiz olunan kararın yalnız 3. bentte gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA, davacının öteki itirazları ile davalının bütün itirazlarının bir ve ikinci bentlerde gösterilen nedenlerle reddine, peşin harçların istek halinde geri verilmesine 22.12.1976 gününde oybirliği ile karar verildi.