Mesajı Okuyun
Old 03-06-2016, 20:25   #2
mk_akbas

 
Varsayılan

Bu karar bir bakıma yardımcı olabilir.

Davacının, davalının avukatı olarak 2.7.2001 tarihli vekaletnameye istinaden Antalya Asliye Ticaret Mahkemesinin 2001/739 esas sayılı dosyası ile menli tespit davası ve Antalya İş Mahkemesinin 2001/767 (Antalya 5.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/170)esas sayılı dosyası ile işçilik alacaklarına ilişkin tazminat davası açtığı, Antalya 6.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2001/730 esas sayılı dosyası ile davalı aleyhine açılan davada davalıyı vekil olarak temsil ettiği, aralarında 6.7.2001 tarihli yazılı avukatlık ücret sözleşmesi düzenlendiği, davalar sonuçlanmadan 11.11.2002 tarihinde davalının davacı vekili azlettiği dosya kapsamından anlaşılmakta olup bu hususlar tarallar arasında da ihtilafsızdır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık azlin haklı olup olmadığı noktasındadır. Davalının azil sebebi olarak ileri sürdüğü hususlardan biri de davacı vekilin gerekli araştırmayı yapmadan özen borcuna aykırı davranarak işçilik alacaklarının tahsili için İş Mahkemesine dava açmak suretiyle görevsizlik kararı verilmesine sebebiyet vermesidir. Mahkemece azlin haksız olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, 4857 sayılı İş Kanununun 4. maddesinde hava taşıma işlerinde çalışan uçuş personelinin İş Kanunu kapsamında olmadığı açıkça düzenlenmiştir. Avukatın kanunun açıkça düzenlediği hususu bildiğinin kabulü gerekir. Avukatlık ücret sözleşmesinde İş Mahkemesinde dava açılacağı hususunun belirtilmiş olması davacı lehine hak doğurmaz. Davacı avukat takip ettiği dava ve işleri özen ve ihtimamla takip etmek ve müvekkiline düzenli ve doğru bilgi vermekle yükümlüdür. Bu yükümlülüğünü yerine getirmeyen davacının azli haklı sebebe dayanmaktadır. Azilin haklı olması halinde kural olarak davacı vekalet ücreti isteyemez. Öyle olunca mahkemece davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme ile azil haksız kabul edilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. (Y. 13. HD. 27.5.2010, 2009/15484 – 2010/7225)