Av.K'nun 41/2. Maddesi gereğince adli müzaharet bürosu tarafından tayin edilen avukat kaçınılmaz bir sebep veya haklı bir özrü olmadıkça görevi yerine getirmekten çekinemez. Kaçınılmaz sebebin veya haklı özrün takdiri avukatı tayin eden makama aittir.
Av.K'nun 179. Maddesi gereğince (adli yardım ) büro gerekli işlemleri yapmak üzere bir veya bir kaç avukatı görevlendirir. Görevlendirilen avukat, görev yazısının kendisine ulaşmasıyla avukatlık hizmetlerini yerine getirme yükümlülüğü altına girer.
Yukarıda yer alan düzenlemeler avukatın adli yardım hizmetinde görevlendirilmesi halinde avukat ile müvekkil arasında rızaya dayalı akdi bir ilişki (Avukatlık Sözleşmesi) değil akine Kamusal bir görev ilişkisinin kurulduğunu göstermektedir. Avukatlık Sözleşmesi her zaman azil ve istifa (avukatın işten çekilmesi) ile sona erebilirse de Kamusal görev ilişkisinin sona ermesi Av.K'nun 41/2. Maddesindeki düzenlemede olduğu gibi avukatı tayin eden makamın takdirine bağlıdır.
Av.K'nun 172. Maddesinde yer alan düzenleme ilk avukatla müvekkil arasında rızaya dayalı avukatlık sözleşmesinin varlığı halinde uygulanır. İlk avukatla müvekkil arasındaki ilişki adli yardım gibi kamusal bir görev ilişkisinin sonucu ise ikinci avukatın tayini halinde ilk avukatın görevinin akibeti yine kamusal temelli normlara bağlıdır. Av.K'nun 12. Kısmında yeralan "Adli Müzaharet" düzenlemelerinde ve Adli Yardım Yönetmeliğinde görevlendirme sonrası müvekkilin bir başka vekil tayin halinde ilk avukatın görev ilişkisinin akıbeti konusunda bir açıklık yoktur. Oysa, CMK 150. Maddeye dayalı görevlendirmeler için CMK 156/3 de "Şüpheli veya sanığın kendisinin sonradan müdafi seçmesi halinde, baro tarafından görevlendirilen avukatın görevi sona erer." denilmiştir.
Bu durumda Baroların hazırlamış oldukları adli yardım yönetmeliklerinde özel bir düzenleme olup olmadığına bakmak eğer düzenleme mevcut değil ise Av.K'nun 41/2. Maddesi gereğince "avukatı tayin eden makamın takdirine" bakmak gerekir diye düşünüyorum.