Hukuk, bir anlamı ile kurallar bütünüdür. Hukukçu, hukuk uygulayıcısı kişiler kuralları uygularken, kendi sınırlarını belirleyen kurallara da öncelikle riayet edecektir.

Kurallar, maddi hukuka ilişkin olduğu kadar, toplumsal ve meslek etik sınırlamalarıyla da kendini gösterir.

Hakim ya da savcı sıfatı taşıyan değerli meslektaşlarımız, Tanrıdan sonra insan canını meşru zeminde (idam olan ülkelerde) ortadan kaldırabilen tek insanlardır.

Bu bağlamda olaya yaklaşıp, Hakim ve Savcıları '' erdemlerin kaynağı'' olarak nitelendirmek, hakim ve savcılara kaldıramaycakları ölçüde ağır bir sorumluluk yüklemek olacaktır.

Elbette ki, bu kadar önemli bir mesleği icra eden insanların, 'aşmış' olmaları icap eder, ancak onların da bizler gibi duyguları, dostlukları, akrabalıkları vs. olduğunu hatırdan uzak tutmamalıyız.

Hakim ve savcı da tüm insanlar gibi, tanrı değildir. İnsandır ve haliyle hataya yatkındır..

Mesafe, uzun tutulmadıkça gereklidir, şarttır. Sayın Çelik' e bu anlamda katılamıyorum.

Saygılarımla.