![](/images/quotes/quot-top-left.gif) |
Alıntı: |
![](/images/quotes/quot-top-right.gif) |
|
|
|
|
|
|
|
Müvekkil de çıkıp dilekçe ne onun, ne bunun, benimdir, der mi? Bir de olaya müvekkil açısından bakalım. |
|
![](/images/quotes/quot-bot-left.gif) |
|
![](/images/quotes/quot-bot-right.gif) |
|
Cevabımda bu sorunuza önceden dokunmuş; "Dilekçeyi olsa olsa müvekkile hediye ederim." demiştim. Bence dilekçe gerçekten de olacaksa müvekkilin olmalıdır.
![Gülümseyen](images/smilies/smile.gif)
Müvekkilin meselesinin çözümü için meydana getirilmiştir, müvekkilin o meselesi olmasa idi öyle bir dilekçe hiç varolmayacaktır. (çok mu ütopik bir bakış açısı oldu?
![Gülümseyen](images/smilies/smile.gif)
)
Diş hekimi olduğumuzu farz edelim. Stajyerim/asistanım, yanımda staj yaptığı dönemde hastama bir porselen diş yapmış olsun. Stajı biterken, bana olan siniri ile ya da "Ben yaptım! Yaptığımı geri alırım." düşüncesi ile hastayı bulup ağzındaki dişi söksün.
![Mutlu](images/smilies/biggrin.gif)
Meta farklı ama tarz buna benziyor.