hikayeler bitiyor maalesef..yeni kitaplar düşüyor ellerine..yorulsan da okuyorsun kelimleri..tek tek yazılıyor kalbine..beynine..kabullenmek durumunda kalıyorsun..oysa istediğin bu olmuyor..

çok zor gidenin yerine bir şeyler koymak..eksik kalıyor çaresizliğine yanıyorsun..anıların sahibi gitse de kalıyor hatıralar..bir onlar terk etmiyor insanı...

rüyalarında hâlâ gülümseyen insanlar görebiliyor musun?bu imkansız..köprüler gibi delip geçmiyor mu ellerinizi terk edilişin acısı..o engin aşılmaz mesafeler..yollar deme bana..yollar aşılır da kalpten kalbe koyulan mesafeleri aşmak zordur..özgürsünüz şimdi ikiniz de...özgür ve yalnız...başkaları vardır belki de...ama sensizliği haktır..