Bu olur mu?



T.C.

YARGITAY

HUKUK GENEL KURULU

E. 1992/10-563

K. 1992/654

T. 11.11.1992

• TAPUDA MESKEN OLARAK KAYITLI BAĞIMSIZ BÖLÜM ( İşyerine Çevrilebilmesinin Şartları )

• KAT MALİKLERİ KURULUNUN OYBİRLİĞİYLE KARAR ALMASI GEREĞİ ( Ortak Yerde Kapı ve Merdiven Açma-Mesken Olarak Kayıtlı Bağımsız Bölümün İşyerine Çevrilmesi )

• ORTAK YERDE KAPI VE MERDİVEN AÇILMASI ( Kat Malikleri Kurulunca Oybirliğiyle Karar Alınması Gereği )

• BAĞIMSIZ BÖLÜMÜN İŞYERİNE ÇEVRİLMESİ ( Kat Malikleri Kurulunca Oybirliğiyle Karar Alınması Gereği-Tek Tek Verilen Muvafakatlerin Hüküm İfade Edip Etmemesi )

• KAT MALİKLERİNCE TEK TEK VERİLEN MUVAFAKAT ( Bağımsız Bölümün İşyerine Çevrilmesi ve Ortak Yerde Kapı ve Merdiven Açılması )

• KAT MÜLKİYETİNE TABİ ORTAK YERLERDE TESİS YAPILMASI ( Kat Malikleri Kurulunca Oybirliğiyle Karar Alınması Gereği )

• ESKİ HALE GETİRME ( Meskenin işyerine dönüştürülmesi )

• MESKENİN İŞYERİNE DÖNÜŞTÜRÜLMESİ ( Eski hale getirme )

• KAT MALİKLERİ KURULU KARARI İLE MUVAFAKAT ( Ortak yerler )

• ORTAK YERLER ( Kat malikleri kurulu kararı ile muvafakat )

634/m.4,19,24

1086/m.79


ÖZET : Ortak yerde kapı veya merdiven açma bir tesis niteliğindedir. Bütün kat maliklerinin rızası gerekir. Meskenin iş yerine çevrilmesi de kat malikleri kurulunca oy birliğince alınmış bir kararla muvafakat verilmesi icap eder.
DAVA : Taraflar arasındaki "men’i müdahale ve eski hale getirme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Beyoğlu 2. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce davanın reddine dair verilen 9.10.1991 gün ve 1990/779 E.-1991/949 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi’nin 11.2.1992 gün ve 1991/771 E.-1992/460 K. sayılı ilamı:
( . Dava konusu bağımsız bölüm, kat mülkiyetine tabi olup tapuda mesken olarak kayıtlıdır. Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 24. maddesinin 2. fıkrası hükmüne göre kütükte mesken olarak gösterilen bir bağımsız bölümün dükkana dönüştürülebilmesi için kat malikleri kurulunun oybirliği ile karar vermeleri ve bu kararın bütün bağımsız bölümlerin kat mülkiyeti kütüğündeki sahifelerine şerh verilmesi gerekir.
Dosya arasında bulunan 14.2.1973 tarihli muvafakatname yukarıda tanımı yapılan kat malikleri kurulu kararı niteliğinde olmadığı gibi bu konudaki değişiklik de kütüğe işlenmemiştir.
Bu durumda davanın kabulü ile bağımsız bölümün eski hale getirilmesine karar verilmesi gerekirken davanın yazılı olduğu şekilde reddi doğru görülmemiştir. ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, çekişme konusu, mesken olan bodrum kattaki bağımsız bölüme davalı tarafın, bu bölümü işyeri haline dönüştürmek ve ortak duvardan yola kapı açıp merdiven inşa ederek vaki elatmasının önlenmesi suretiyle taşınmazın eski hale getirilmesi istemine ilişkindir.
Davacılar, çekişmeli taşınmazı ilk malikleri Elefteria ve Simolu Vilson’dan kayden satın almışlardır. Temlikten önce ilk malikler 14.2.1973 tarihinde noterde verdikleri muvafakatlarında, mesken olan bağımsız bölümün dükkan olarak kullanılmasına rıza göstermişlerdir. Ne var ki yoldan merdiven inşası ve kapı açılması ile ilgili bir rıza mevcut değildir. Ayrıca ana gayrimenkulün tapuda yönetim planı bulunmadığı gibi bu muvafakatı ne yönetim planına, ne de tapu kütüğüne işlenmemiştir. Son malik davacıların, akitleri ilk maliklerin kullanabilecekleri hakların tamamına sahip bulundukları kuşkusuzdur. Ancak hemen belirtmek gerekir ki ortak yerde kapı ve merdiven açma, bir tesis niteliğindedir. Bunların yapılabilmesi için 634 sayılı Kanunun 19. maddesine göre bütün kat maliklerinin rızası gerekir. Yukarıda belirtilen muvafakatta ise bu yönde bir kabul yoktur. O itibarla davalıların iyi niyetinden söz edilemez. Yapılan işler tamamen Yasa’ya aykırı olup giderilmesi gerekir.
Kaldı ki meskenin, işyerine çevrilmesi için de 634 sayılı Kanunun 24/2. maddesine göre kat malikleri kurulunca oybirliğince alınmış bir kararla muvafakat verilmesi icap eder. Olayda, bu şekilde verilmiş bir muvafakat yoktur. Tek tek verilen muvafakatları ise Yasa’nın anılan emredici hükmüne aykırı olduğundan bir sonuç doğuramazlar. Bu durumun ileri sürülmesi de iyi niyet kurallarına aykırı düşmeyeceği açıktır. Başka türlü hareket tarzı yukarıda belirtilen emredici hükümlerin getirilmesi ile güdülen amacı etkisiz bırakmış olur. Ayrıca HUMK.nun 79. maddesine göre hiç kimse kendi yararına dava açmaya zorlanamayacağından genelde dava hakkının kullanılmaması veya geç kullanılması da hakkın kötüye kullanılması olarak yorumlanamaz.
Bu durumda HGK.unca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi doğru değildir. O halde Usul ve Yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ), 11.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi. yarx