Sevilsek mi üzülsek mi bilemiyorum ancak, İzmir İnfaz Hakimliği de söz konusu Anayasa Mahkemesi kararına (ilgili yasa metninin Anayasa’nın 38. maddesinin dördüncü fıkrasında düzenlenen “suçsuzluk karinesi” aykırılığı kararı) rağmen Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8. maddesinin 2-b fıkrasını gerekçe göstererek bu güne kadar denetimli serbestlikten yararlanma taleplerini reddederken bugün bu yanlış karardan dönerek tahliye işlemlerine başlamıştır. Kanun metni ihlal edilmesine rağmen yönetmelikle bu güne kadar denetimli serbestlik talebi reddedilmesinin de akılla izah edilir bir yanı zaten bulunmamaktadır. Aslen şu an için denetimli serbestlik talebimizi haksız reddeden ve haksız olarak talepleri reddettiği, bugün kendi vermiş olduğu " denetimli serbestlik hükümlerinden yararlanabilir kararları" ile sabit olan idarenin tazminat sorumluluğu var mıdır? (not:talepte bulunup da yönetmelik gerekçe gösterilerek talebi sadece bu husus gözetilerek reddedilen hükümlüler açısından)Görüşleriniz için teşekkürler.