Alıntı: Yazan Av.Nevra Öksüz Sözleşmede sadece "ücret" yazıyor; farzedelim ki bir taraf bu "net ücret"tir diyor, diğeri "brüt ücret"tir diyor. Hakim karar verirken bir gerekçeye dayanarak bunlardan birini kabul edecek; salt taraf beyanı ile hüküm ittihaz edemeyeceğine göre ve taraflar konu hakkında anlaşamadığına göre nizayı gidermek zorunda. Nizayı giderirken de Yargıtay kararındaki kriterleri kullanacak (diye düşünüyorum )

Elbette böyle bir uyuşmazlık olmaz diye bir iddiam yok. Gerçekten de sözleşmede yazan ücret tarafların gerçek iradelerini yansıtmıyor olabilir ve bu durumda mahkemenin görevi tarafların asıl iradelerini ortaya çıkarmaktır.


Sizin eklediğiniz karar, uygulamada sık görülen ücretin düşük gösterilmesiyle ilgili. Sıkça görülen durum şudur: işçinin asgari ücret aldığı iddia edilir, işçi ise daha yüksek adlığını söyler. Bu uyuşmazlıklarda da çok zaman, emsal ücret araştırmasıyla, o işin asgari ücretle yapılıp yapılmayacağı anlaşılabilir.

Dikkat ederseniz, kararda bordrodaki ücretin gerçeği yansıtmamasından bahsediliyor. Bordro dediğimiz belge, zaten brüt ücretin net ücrete nasıl çevrildiğini gösteren belgedir.


Öte yandan işçinin gerçekten asgari ücretle çalıştığını düşünelim, böyle bir durumda, sözleşmeye net asgari ücret yazmaya gerek olur mu? Yoksa işçinin ücreti asgari ücrettir demek yeterli olur mu?



Avukat meslektaşlarımız da, müvekkilleriyle yaptıkları sözleşmelerde bazen talep ettikleri ücretin net ücret olduğunu belirtiyorlar. Bunun anlamı nedir? Müvekkiline diyor ki, bana öyle bir hesaplayarak ver ki paramı, KDV'sini vs ödeyince benim cebime şu kadar para kalsın. Bunu belirtmezse de şu anlama gelir: sen bana X lira ver, benim cebime ne kadar kalacağı benim sorunum diyor.. Yanılıyor muyum?