Sayın meslektaşlarım ve üstadlarım,

Üzerinde çalıştığım bir boşanma davasında müvekkilim, eşi tarafından sık sık "Sevilmediği, değil bir eş bir kadın olarak dahi görülmediği" gibi aşağılayıcı cümlelere maruz kalmış ve yine sık sık eşinin parasıyla alınmış olunan yemeklerden yeme hakkı olmadığı bahanesiyle sofradan kovulmuştur.

Bununla birlikte davalı eş müvekkilimle müşterek çocuklarından en küçüğünün doğuştan var olan kalp hastalığıyla ilgilenmemiş, bu tedavi sürecinde müvekkilimi yalnız bırakmış ve "Ne uğraşıyorsun, nasıl olsa bir işe yaramayacak, anjiyo masraflarını falan da karşılayamam git baban karşılasın" gibi sözler sarf etmiştir.

Soruma gelecek olursak... Elbetteki M.K'da geçen "Evlilik birliğinin temelinden sarsılması" gibi bir kalıp gerekçeyle bu dava sürdürülebilir. Ancak müvekkilimin yargılama aşamasında elini güçlendirebilmek açısından daha somut ve daha dar kapsamlı yargıtay kararları arıyorum.

Araştırmalarım "Sevmediğini söyleme" "Yemek masasından kovma" gibi fiilerin yargıtayca boşanma sebebi olarak görüldüğü kararların varlığını gösteriyor. Maalesef bu kararların metinlerine ulaşabilmiş değilim. Elinde anlattığım somut olaya ve fiillere uygun düşebilecek yargıtay kararı olan meslektaşlarım benimle paylaşabilirlerse müteşekkir olacağım.