Birkaç yıl önce...

Karşılıklı vekalet alacağı olduğumuz bir dosyada, meslektaşım beni aradı ve icra takibi yapmayalım, banka hesaplarına yatıralım dedi.

Olur deyip, banka hesap numarasını mesaj olarak attım. O hesap numarasına bloke konulduğunu, yeni edindiğinde bildireceğini söyledi...

Meslektaşım dava alacağını ve avukatlık ücretimi anlaştığımız gibi banka hesabına yatırdı.

Meslektaşım kendi vekalet ücretini ise "anlaşmamıza rağmen" icra takibi yaparak, yargılama giderlerini talep etti. (ben kendisinden hesap numarası bekliyordum)

Üstelik bana rağmen tebligatı müvekkile yollamış. Müvekkil de aynı gün dosya borcunu kapatıyor ve beni durumdan haberdar ediyor. (müvekkilimin gözünde ne durumda olduğumu siz tahmin edin.)

Çok sinirlendim, önce bürosunu aradım. Sekreter "toplantıdaymış, çıktığında bildirecekmiş" sinir bozucu cevabı verdi...

Bir süre sonra cep telefonundan arıyorum cevap vermiyor, tekrar büroyu arıyorum, sekreter; "acilen çıktı, göremedim" dedi...

Yani, burnumdan dumanlar çıkıyor, gözlerimden ateş fırlıyor, ağzımdan çıkanları tahmin dahi edemezsiniz...

Brşkaç aramanın sonunda mesaj atıyorum; "3 kuruş için kırk takla atmanıza gerek yoktu, bugün tele cevap vermiyorsun yarın yüzüme nasıl bakacaksın ahlak... herif"

Bu hikayenin sonunda haksız olan ben oldum ve asıl ben avukatın yüzüne bakamadım, kırk kez özür dilemişimdir herhalde. Meslektaşım olgunluğu ile özür dilemenize gerek yok demişti...

Haksız çıkmamın nedenini yazmıştım ancak görünmedi, tekrar yazıyorum:

Meslektaşımın eşi, bizim anlaşmamızdan bihaber alacağı takibe koymuş, takibe koyulduğunu öğrenince, beni ofisi aramış birçok kez, bana ulaşmamış, bunun üzerine icra ile elde edeceği ek ücretleri benim daha haberim olmadan hesabıma yatırmış.

Anlayacağınız, meselktaşım hata yapmış ancak hemen telafi etmek için elinden geleni yapmış, iletişimsizlik yüzünden, hem birçok laf söyledim, hem kendimi küçük düşürdüm...