SAYIN MESLEKTAŞIM, KARARLAR BELKİ YARDIMCI OLUR,
SAYGILAR...

T.C.

DANIŞTAY

8. DAİRE

E. 1992/3280

K. 1993/1520

T. 6.4.1992

? DANIŞTAY DAVA DAİRELERİ KARARI HAKKINDA KARAR DÜZELTİLMESİ YOLU ( Kanunda Yazılı Nedenler Olmadığından Karar Düzeltme İsteminin Reddi )

? KARAR DÜZELTME İSTEMİ ( Danıştay Dava Daireleri Kararları Hakkındaki Karar Düzeltme Yoluna Başvurulabilmesi İçin Kanunda Belirtilen Şartların Gerçekleşmesinin Gerekmesi )

2577/m.54,55

1086/m.442

ÖZET : Danıştay Dava Daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Genel Kurulları tarafından verilen kararlar hakkında kararın düzeltilmesi yoluna başvurulabilmesi ancak 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 54. maddesinde yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır. İstemde bulunan tarafından öne sürülen düzeltme nedenleri ise sözü edilen maddede belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığından, yasal dayanağı olmayan düzeltme isteminin reddine karar verilmiştir.

İstemin Özeti : Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü son sınıf öğrencisi olan davacıya bir yıl süre ile yükseköğretim kurumundan uzaklaştırma cezası verilmesine ilişkin işlemin iptali ile açılan davayı, davacının üzerinde atılı suçu işlediği gerekçesiyle reddeden Ankara 6. İdare Mahkemesinin 27.3.1991 gün ve 1065 sayılı kararını onayan Dairemizin 9.7.1998 gün ve 92/1557 sayılı kararının davacının adli yargıda aklandığı , bu karara uyulması gerektiği öne sürülerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istemidir.

Savunmanın Özeti : Bilgi verilmiştir.

Danıştay tetkik Hakimi : Nazmiye Kılıç

Danıştay Savcısı Yücel Irmak'ın Düşüncesi : Düzeltilmesi istenilen Daire kararında yazlı düşüncelerimizde ayrıntılı olarak açıklandığı gibi, İdare mahkemesi kararında hukuka isabet bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle karar düzeltme isteminin kabulü ile, İdare mahkemesi kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:

KARAR : Danıştay Dava Daireleri ve İdare veya Vergi Daireleri Genel Kurulları tarafından verilen kararlar hakkında kararın düzeltilmesi yoluna başvurulabilmesi ancak 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 54. maddesinde yazlı nedenlerin bulunmasına bağlıdır. İstemde bulunan tarafından öne sürülen düzeltme nedenleri ise sözü edilen maddede belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığından, yasal dayanağı olmayan düzelteme isteminin reddine, yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına ve sözü geçen yasanın 55. maddesinin yollamada bulunduğu Hukuk Usulü Muhakemeleri esasının 442. ve 3506 sayılı insanın Ek-1 ve 3591 sayılı yasa ile değişik 2. maddeleri uyarınca düzeltmeyi isteyenden 20.000. lira para cezası alınmasına 6.4.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.

T.C.

YARGITAY

15. HUKUK DAİRESİ

E. 2003/5338

K. 2003/5829

T. 4.12.2003

? KARAR DÜZELTME İSTEĞİ ( Kanun Maddesinde Sayılan Nedenlerden Hiç Birisine Uygun Düşmemesi - Reddi Gereği )

? PARA CEZASI ( Gerektirici Nedenler Olmadığı Halde Karar Düzeltme Talebinde Bulunulması Nedeniyle )

1086/m. 440, 442

ÖZET : Temyiz ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında Usulün 440.maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddine karar vermek gerekir.

DAVA : Davacı C A.Ş. ile davalı Ulaştırma Bakanlığı arasındaki davadan dolayı A 7.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13.6.2002 gün ve 2001/114-2002/351 sayılı hükmü bozan dairemizin 2.6.2003 gün ve 2003/347-2003/2867 sayılı ilamı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Temyiz ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında Usulün 440.maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, ve Usulün 442.maddesi hükmünce takdiren 80.000.000 lira para cezasının karar düzeltme isteyene yükletilmesine, 21.1.1982 Tarih 2588 Sayılı Kanunla değiştirilen 492 Sayılı Harçlar Kanununun 13.maddesine eklenen ( J ) bendi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 4.12.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

T.C.

YARGITAY

11. HUKUK DAİRESİ

E. 1988/7296

K. 1988/6890

T. 18.11.1988

? PARA CEZASI ( Temyiz Hakkını Kötü Niyetle Kullanan Vekil Hakkında da Uygulanabilmesi )

? TEMYİZ HAKKINI KÖTÜ NİYETLE KULLANAN VEKİL ( Para Cezası Uygulanması )

1086/m.422,442,444

ÖZET : Temyiz hakkını kötüniyetle kullanan vekil hakkında da para cezası uygulanır.

DAVA : Mustafa ile .... Mermer San. A.Ş. arasında çıkan davadan dolayı, ( İstanbul Altıncı Asliye Ticaret Mahkemesi )nce verilen 15.7.1986 gün ve 386-624 sayılı hükmü onayan Dairenin 13.6.1988 gün ve 4203 - 3889 sayılı ilamı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalı hakkında iflas yolu ile yaptığı takibin kesinleştiğini ileri sürerek depo kararıyla ödeme yapılmadığı takdirde davalının iflasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davayı kabul etmiştir.

Mahkemece, davanın kabulüne dair tesis edilen karar Dairemizce onanması üzerine davacı vekili bu defa karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davalı vekili vekaletnamedeki özel yetkisine dayanarak davayı kabul etmiş ve depo kararında belirtilen paranın da ödenmeyeceğini bildirmiş bulunmasına göre, davalı vekilinin hiç bir hukuki dayanağı bulunmayan karar düzeltme isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE alınması gereken 5000 lira karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan mahsubuna ve HUMK.nun 442. maddesi uyarınca takdiren 9000 lira para cezasının karar düzeltme isteminde bulunan davalıdan alınmasına, ayrıca davalı vekili vekaletnamesindeki özel yetkiye dayanarak davayı kabul ettiği halde, hiçbir yasal sebep göstermeden temyiz ve karar düzeltme isteminde bulunduğu anlaşıldığından bu durumda davalı vekilinin HUMK.nun 444. maddesi yollaması ile aynı Yasanın 422. maddesi anlamında temyiz hakkını kötü niyetle kullandığına kanaat getirildiğinden ayrıca 9000 lira para cezasının adı geçen avukattan HUMK.nun 444. maddesi uyarınca alınmasına, 18.11.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.